chéng zhì
chéng jiū
chéng yì
chéng chǔ
chéng gé
chéng jǐng
chéng yīng
chéng bì
chéng fèn
chéng yù
chéng nán
chéng gēng
chéng zé
chéng fá
chéng jǔ
chéng jǐng
chéng jiè
chéng biǎn
chéng yì
chéng chuàng
chéng jù
chéng jiè
chéng gǎi
chéng bàn
chéng è
chéng quàn
chéng shì
chéng yì
chéng zhì
pái jǔ
xiāo jǔ
cǎn jǔ
chǒu jǔ
lí jǔ
qì jǔ
huǐ jǔ
kuì jǔ
zǔ jǔ
jiàn jǔ
wèi jǔ
quàn jǔ
fēi jǔ
yí jǔ
sàng jǔ
bēng jǔ
cháng jǔ
qióng jǔ
jiě jǔ
cuī jǔ
chéng jǔ
yǎn jǔ
xié jǔ
yōng jǔ
chóu jǔ
cán jǔ
xiāo jǔ
zhì jǔ
xiè jǔ
qiè jǔ
qīn jǔ
gěng jǔ
sè jǔ
yāo jǔ
qǔ jǔ
pò jǔ
yōu jǔ
hē jǔ
huáng jǔ
àn jǔ
huài jǔ
huǐ jǔ
shāng jǔ
hūn jǔ
guāi jǔ
bàng jǔ
fèn jǔ
cuì jǔ
chán jǔ
bài jǔ
náo jǔ
shuāi jǔ
chēn jǔ
jīng jǔ
fén jǔ
cuò jǔ
bēn jǔ
ráo jǔ
bù jǔ
gé jǔ
wū jǔ
chóu jǔ
⒈ 为阻止恶行而责罚之。
引《新唐书·柳浑传》：“左丞田季羔从子伯彊请卖私第募兵助讨吐蕃，浑曰：‘……讨贼自有国计，岂容不肖子毁门构，徼一时倖，损风教哉！请薄责以示惩沮！’”
《续资治通鉴·宋哲宗绍圣四年》：“至於告老之人，虽已谢事，亦宜少示惩沮。”
惩chéng(1)（动）处罚：～办｜～处（chǔ）｜～治。(2)（动）〈书〉警戒。
沮读音：jǔ,jù[ jǔ ]1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。