chéng chǔ
chéng zhì
chéng yù
chéng gǎi
chéng biǎn
chéng zé
chéng jǐng
chéng shì
chéng yì
chéng fèn
chéng fá
chéng chuàng
chéng jiū
chéng nán
chéng gé
chéng jiè
chéng yì
chéng jǐng
chéng yīng
chéng zhì
chéng yì
chéng jiè
chéng gēng
chéng bàn
chéng è
chéng jǔ
chéng jù
chéng quàn
chéng bì
hè yīng
lòu yīng
bào yīng
jiàn yīng
jìn yīng
tián yīng
fú yīng
mào yīng
yǔn yīng
zuǎn yīng
pǐ yīng
qìng yīng
fú yīng
hǔ yīng
dàn yīng
chū yīng
xiōng yīng
fǎn yīng
fú yīng
zhì yīng
fēng yīng
bǎo yīng
bó yīng
fǔ yīng
róng yīng
sì yīng
tè yīng
fǔ yīng
gōu yīng
tāo yīng
fǔ yīng
fán yīng
wū yīng
chéng yīng
zhī yīng
⒈ 惩罚；讨伐。
引语出《诗·鲁颂·閟宫》：“戎狄是膺， 荆舒是惩。”
马瑞辰通释：“膺，击也。”
李大钊《战后之妇人问题》：“他说，惩膺德国的横暴，他也认为必要，但不赞成战争。”
郭沫若《棠棣之花》第三幕：“魏侯常常纠合关东诸侯，欲与敝国为难，敝国君长将要加以惩膺。”
惩chéng(1)（动）处罚：～办｜～处（chǔ）｜～治。(2)（动）〈书〉警戒。
膺读音：yīng膺yīng〈书〉（名）胸：义愤填～。膺yīng〈书〉（动）承受；承当：服～｜荣～勋章。