jī chán
jī shì
jī chá
jī qiào
jī wèn
jī dǐ
jī xián
jī liǎn
jī shàn
jī qiē
jī tán
jī zhāi
jī píng
jī sú
jī hē
jī tán
jī cì
jī diào
jī diào
jī xuè
jī yán
jī bàng
jī wàng
jī è
jī qū
jī hē
jī zé
jī wán
jī bǐ
jī mà
jī xīng
jī zào
jī shéng
jī jìn
jī sī
jī zhé
jī duǎn
jī yú
jī chì
jī chá
jī fěi
jī wǔ
jī guān
jī jiàn
jī lùn
jī píng
jī fěng
jī xiào
jī biǎn
jī huǐ
jī chuāi
jī xì
jī tán
jī yì
jī fáng
jī bìng
jī nòng
jī zhèng
jī zī
jī cháo
jī pái
jī fèn
máng cì
yè cì
jǔ cì
hè cì
gǎn cì
jí cì
jǐ cì
dài cì
què cì
jī cì
guī cì
dào cì
bāo cì
pī cì
zhēn cì
zuàn cì
shì cì
chù cì
zhǐ cì
jīng cì
shǒu cì
hāo cì
chū cì
huà cì
zhú cì
pō là
xùn cì
zài cì
xiū cì
màn cì
jiǔ cì
bǎn cì
huǐ cì
qiāng cì
cù cì
zhuó cì
bǎn cì
yù cì
fěng cì
chí cì
dú cì
tiáo cì
diāo cì
zǎn cì
fēi cì
zhēn cì
hǔ cì
míng cì
chōng cì
wò cì
shàn cì
shū cì
jū cì
tóu cì
xíng cì
yú cì
xí cì
duì cì
máo cì
bǔ cì
zhēn cì
chuān cì
xiào cì
duō cì
bù cì
kǎo cì
huái cì
kè cì
jiān cì
jī cì
dān cì
mǎ cì
biǎn cì
fáng cì
chù cì
yí cì
ròu cì
shǒu cì
xiū cì
yǎn cì
sōng cì
fēng cì
chǎo cì
zhēn cì
xié cì
chōng cì
zhí cì
míng cì
gǔ cì
féng cì
qí cì
jī cì
pīn cì
nì cì
jiǎo cì
kuī cì
mí cì
liè cì
jī cì
měi cì
tǐng cì
fěn cì
hǎi cì
miè cì
bái cì
cū cì
lùn cì
zhà cì
tàn cì
xuě cì
wén cì
bài cì
miàn cì
bàn cì
tiāo cì
tōng cì
jī cì
yuàn cì
diào cì
fù cì
xiù cì
xiòng cì
yù cì
hú cì
jīn cì
chēng cì
bàng cì
xiù cì
jiǔ cì
sàn cì
jiǎn cì
gōng cì
cù cì
diāo cì
biāo cì
mén cì
讥刺jīcì
(1) 嘲笑讽刺
例用讥刺他们邻国的方法使社会活跃起来英thrust;ridicule;satirize;mock;quip⒈ 讥评讽刺。
引《汉书·刘向传》：“向自见得信於上，故常显讼宗室，讥刺王氏及在位大臣。”
《南齐书·文学传·丘巨源》：“高宗为吴兴，巨源作《秋胡诗》，有讥刺语，以事见杀。”
元辛文房《唐才子传·罗隐》：“诗文凡以讥刺为主，虽荒祠木偶，莫能免者。”
茅盾《追求》八：“他立刻回答了一篇极蛮横的反驳，其中很有些对于曼青个人的讥刺。”
讥笑讽刺。《儒林外史．第一回》：「又题几句诗在上，含著讥刺。」也作「讥讽」、「讥弹」。
讥讽：～笑。～刺。反唇相～。
刺读音：cì,cī[ cì ]1. 用有尖的东西插入：刺绣。刺伤。刺杀。
2. 暗杀：刺客。被刺。行刺。
3. 侦探，打听：刺探。
4. 用尖锐的话指出别人的坏处：讽刺。讥刺。
5. 尖锐像针的东西：芒刺。鱼刺。刺丛。