máng dá
máng xǐ
máng sù
máng dàng
máng cì
máng rèn
máng jù
máng juē
máng rán
máng xiāo
máng hū
máng máng
máng hū
máng shén
máng láng
máng cǎi
máng wén
máng yǐng
máng mèi
máng guǒ
máng yù
máng xié
máng zhēn
máng lǚ
máng bèi
máng hū
máng yáng
máng yán
máng tóu
máng xié
máng xiāo
máng huāng
máng zhòng
máng è
máng jiǎo
máng cǎo
máng wù
máng ér
máng yàn
máng yáng
máng máo
máng zhēn
měi cì
gōng cì
xiòng cì
miè cì
fáng cì
chū cì
hè cì
zhuó cì
hǔ cì
jǔ cì
mǎ cì
kǎo cì
mí cì
kè cì
duì cì
jīng cì
huà cì
xí cì
zhà cì
jiǎn cì
shǒu cì
yù cì
dú cì
jiān cì
hú cì
cù cì
fù cì
jiǔ cì
dài cì
qí cì
hǎi cì
kuī cì
yù cì
tǐng cì
xiū cì
jiǎo cì
bài cì
zhēn cì
chǎo cì
fēng cì
jǐ cì
máo cì
gǔ cì
xiào cì
duō cì
ròu cì
xíng cì
jī cì
guī cì
zhēn cì
xié cì
tōng cì
lùn cì
bǔ cì
jīn cì
zǎn cì
bàng cì
màn cì
zhí cì
sōng cì
chēng cì
xuě cì
chí cì
qiāng cì
xiù cì
yǎn cì
jí cì
miàn cì
sàn cì
yuàn cì
jī cì
bù cì
yú cì
shì cì
hāo cì
pīn cì
jī cì
nì cì
cù cì
zhēn cì
shǒu cì
tóu cì
diāo cì
tiáo cì
liè cì
jī cì
yè cì
jiǔ cì
jū cì
bǎn cì
wò cì
biāo cì
xiū cì
gǎn cì
shàn cì
chù cì
zuàn cì
huǐ cì
bàn cì
zhú cì
míng cì
diào cì
bái cì
chuān cì
xùn cì
chù cì
dān cì
què cì
bāo cì
pō là
tàn cì
zài cì
fěng cì
pī cì
chōng cì
máng cì
xiù cì
cū cì
tiāo cì
jī cì
huái cì
míng cì
zhēn cì
fěn cì
zhǐ cì
yí cì
fēi cì
dào cì
chōng cì
féng cì
diāo cì
shū cì
mén cì
biǎn cì
bǎn cì
wén cì
⒈ 草木茎叶、果壳上的小刺。
引唐杜甫《除草》诗：“芒刺在我眼，焉能待高秋。”
唐陆龟蒙《蔷薇》诗：“外布芳菲虽笑日，中含芒刺欲伤人。”
清吴振兰《和孟东野＜审交诗＞》：“滋养待成林，芒刺伤我手。”
⒉ 比喻隐患。参见“芒刺在背”。
引《周书·闵帝纪论》：“政由寧氏，主怀芒刺之疑。”
《周书·文闵明武宣诸子传论》：“高祖克翦芒刺，思弘政术，惩专朝之为患，忘维城之远图。”
⒊ 比喻言词尖刻。
引章炳麟《国故论衡·论式》：“法晋宋者，知其病徵，宜思有以相过，而专务温藉，词无芒刺。”
鲁迅《书信集·致黎烈文》：“一涉笔，总不免含有芒刺，真是如何是好。”
草叶上的细小尖刺。
芒máng(1)（名）草本植物；生于山地和田野间；果实多毛。(2)（名）某些禾本科植物子实的外壳上长的针状物。
刺读音：cì,cī[ cì ]1. 用有尖的东西插入：刺绣。刺伤。刺杀。
2. 暗杀：刺客。被刺。行刺。
3. 侦探，打听：刺探。
4. 用尖锐的话指出别人的坏处：讽刺。讥刺。
5. 尖锐像针的东西：芒刺。鱼刺。刺丛。