jià tiáo
jiǎ zǐ
jiǎ tú
jiǎ zuò
jiǎ zàng
jiǎ shì
jiǎ tuī
jiǎ hé
jiǎ lì
jiǎ shān
jiǎ yán
jiǎ ráo
jiǎ xiǎng
jiǎ hòu
jiǎ jiè
jiǎ tuō
jiǎ dài
jiǎ xiàng
jiǎ chàng
jiǎ shí
jiǎ shì
jiǎ qíng
jiǎ bǎn
jiǎ shuāi
jiǎ gé
jiǎ wáng
jiǎ shè
jiǎ róng
jiǎ chǒng
jiǎ jiàn
jiǎ niē
jiǎ yán
jiǎ lóng
jiǎ huà
jiǎ bì
jiǎ kǒu
jiǎ jīng
jiǎ bàng
jiǎ wēi
jiǎ mǔ
jiǎ zāo
jiǎ mái
jiǎ shòu
jiǎ yá
jiǎ yì
jiǎ zuǒ
jiǎ shuō
jiǎ lóu
jiǎ jì
jiǎ qiú
jiǎ tú
jiǎ sǎng
jiǎ yù
jiǎ shì
jiǎ zhī
jiǎ shǒu
jiǎ néng
jiǎ tóu
jiǎ àn
jiǎ sù
jiǎ ér
jiǎ yì
jiǎ rú
jiǎ xū
jiǎ xiàn
jiǎ miàn
jiǎ qiè
jiǎ guǒ
jiǎ pì
jiǎ fù
jiǎ chōng
jiǎ zhuāng
jiǎ guǎn
jiǎ shì
jiǎ zhàng
jiǎ yù
jiǎ lè
jiǎ mèi
jiǎ tiān
jiǎ fà
jiǎ rén
jiǎ shuì
jiǎ qǐn
jiǎ sǐ
jiǎ jūn
jiǎ shì
jiǎ lìng
jiǎ cí
jiǎ jì
jiǎ jié
jià qī
jiǎ nǐ
jiǎ xù
jiǎ jì
jiǎ gēn
jiǎ tuō
jiǎ mǎ
jiǎ míng
jiǎ ruò
jiǎ zhèn
jiǎ yì
jiǎ xīn
jiǎ hé
jiǎ dìng
jiǎ qiú
jiǎ mìng
jiǎ zòng
jiǎ bǎn
jiǎ huò
jiǎ kāi
jiǎ fēng
jiǎ yuè
jiǎ rì
jiǎ duì
jiǎ jiè
jiǎ zhī
jiǎ sì
jiǎ chéng
jiǎ guān
jiǎ shǒu
jiǎ qì
jiǎ mào
jiǎ bàn
jiǎ xiū
jiǎ wǒ
jiǎ jū
jiǎ shì
jiǎ wěi
jiǎ shǔ
jiǎ zhōng
jiǎ chāo
jiǎ diǎn
jiǎ chuǎn
jiǎ lǜ
jiǎ jiē
jiǎ zuò
jiǎ qì
jiǎ zhí
jiǎ xiàng
jiǎ shǐ
jiǎ dào
jiǎ gǒng
jiǎ dài
jiǎ nǚ
jiǎ lìn
jiǎ shè
jiǎ zàng
jiǎ shè
jiǎ tà
jiǎ liǎng
jiǎ wò
jiǎ yǐn
jiǎ gào
jiǎ hào
jiǎ níng
jiǎ zhù
jiǎ yīn
jiǎ jí
jiǎ jì
jiǎ hǔ
jiǎ xíng
jiǎ xī
jiǎ zhí
jiǎ cí
jiǎ zào
jiǎ zhuāng
jiǎ zú
jiǎ wù
jiǎ shēng
jiǎ xiān
jiǎ qiàn
jiǎ chōng
jiǎ nián
jiǎ zhuāng
jiǎ qì
gài dài
chán dài
chū dài
qǐ dài
jiè dài
píng dài
xìn dài
zī dài
jiǎ dài
fàng dài
jǔ dài
xǐ dài
chéng dài
yuán dài
lǜ dài
mò dài
xù dài
zhān dài
héng dài
bù dài
jī dài
wú dài
ēn dài
wěi dài
shāng dài
zhèn dài
gěi dài
jiǎ dài
bǐng dài
shì dài
zhèn dài
bū dài
pò dài
shē dài
yòu dài
róng dài
kuān dài
qǔ dài
jī dài
jiān dài
páng dài
gài dài
qǔ dài
shù dài
hóng dài
zhì dài
tè dài
jīn dài
gào dài
yōu dài
chà dài
chūn dài
qīng dài
bèi dài
juān dài
hán dài
zhān dài
nóng dài
dài dài
chēng dài
⒈ 亦作“假貣”。借贷。
引《晏子春秋·问下二三》：“称财多寡而节用之，富无金藏，贫不假贷。”
《后汉书·樊宏传》：“其素所假贷人閒数百万，遗令焚削文契。”
《新唐书·高瑀传》：“自大历后，择帅悉出宦人中尉，所输货至鉅万，贫者假貣富人，既得所欲，则椎斲膏血，倍以酬息。”
宋苏辙《民政下》之二：“卹小民之所急，而夺豪民假贷之利。”
清钮琇《觚賸续编·严拒夜饮》：“亭林先生 ……善於治财，故一生羈旅，曾无困乏。 东海两学士宦未显时，常从假贷，累数千金，亦不取偿也。”
⒉ 宽宥。
引《后汉书·安帝纪》：“方今盛夏，且復假贷，以观厥后。”
李贤注：“假贷，犹宽容也。盛夏不可即加刑罚，故且宽容。”
唐孟棨《本事诗·怨愤》：“吴武陵 ……贜罪狼籍，勑令广州幕吏鞫之。吏少年科第，殊不假贷，持之甚急。”
宋司马光《涑水记闻》卷七：“太宗时，大臣得罪者，贬謫无所假贷，制辞极言詆之。”
借贷。
1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。
贷读音：dài贷dài(1)（动）借入或借出：～款。(2)（动）推卸：责无旁～。(3)（动）宽恕：严惩不～。