jiǎ jiè
jiǎ dào
jiǎ zuò
jiǎ nǚ
jiǎ shǐ
jiǎ gé
jiǎ xíng
jiǎ kǒu
jiǎ àn
jiǎ tú
jiǎ ráo
jiǎ míng
jiǎ tuō
jiǎ lóng
jiǎ sǐ
jiǎ zāo
jiǎ hé
jiǎ hé
jiǎ qiú
jiǎ chāo
jiǎ xiàng
jiǎ yù
jiǎ wǒ
jià tiáo
jiǎ chéng
jiǎ chuǎn
jiǎ lì
jiǎ xīn
jiǎ bǎn
jiǎ tuō
jiǎ lìn
jiǎ bì
jiǎ dài
jiǎ yīn
jiǎ shuāi
jiǎ dài
jiǎ sì
jiǎ chōng
jiǎ lóu
jiǎ zǐ
jiǎ shēng
jiǎ róng
jiǎ jū
jiǎ wáng
jiǎ shuō
jiǎ tiān
jiǎ shì
jiǎ rì
jiǎ néng
jiǎ fà
jiǎ rú
jiǎ yì
jiǎ jūn
jiǎ dìng
jiǎ chàng
jiǎ tóu
jiǎ sǎng
jiǎ xū
jiǎ yán
jiǎ gēn
jiǎ shè
jiǎ hào
jiǎ mìng
jiǎ lìng
jiǎ diǎn
jiǎ zhī
jiǎ zàng
jiǎ jīng
jiǎ zhōng
jiǎ shì
jiǎ xù
jiǎ wù
jiǎ guān
jiǎ xiū
jiǎ jì
jiǎ jiē
jiǎ qǐn
jiǎ bàn
jiǎ yì
jiǎ mào
jiǎ nǐ
jiǎ qì
jiǎ mèi
jiǎ yá
jiǎ gào
jiǎ shì
jiǎ níng
jiǎ pì
jiǎ shí
jiǎ qì
jiǎ xī
jiǎ tuī
jiǎ shān
jiǎ fù
jiǎ hòu
jiǎ nián
jiǎ shǔ
jiǎ yǐn
jiǎ guǒ
jiǎ gǒng
jiǎ lǜ
jiǎ cí
jiǎ yì
jiǎ sù
jiǎ jié
jiǎ zuò
jiǎ zào
jiǎ jì
jiǎ tà
jiǎ bǎn
jiǎ zhí
jiǎ miàn
jiǎ zhuāng
jiǎ shì
jiǎ qiè
jiǎ qíng
jiǎ jì
jiǎ hǔ
jiǎ shè
jiǎ yán
jiǎ zàng
jiǎ zhuāng
jiǎ duì
jiǎ jiàn
jiǎ shè
jiǎ liǎng
jiǎ shuì
jiǎ jí
jiǎ mǎ
jiǎ shì
jiǎ wò
jiǎ zhèn
jiǎ xiàng
jiǎ shǒu
jiǎ jì
jiǎ guǎn
jiǎ zhī
jiǎ niē
jiǎ zú
jiǎ shǒu
jiǎ cí
jiǎ xiān
jiǎ tú
jiǎ ruò
jiǎ zhàng
jiǎ zuǒ
jiǎ yuè
jiǎ shì
jiǎ qiàn
jiǎ chōng
jiǎ qì
jiǎ huò
jiǎ zòng
jiǎ qiú
jiǎ ér
jiǎ fēng
jiǎ zhù
jiǎ xiàn
jiǎ wēi
jià qī
jiǎ zhí
jiǎ mǔ
jiǎ xiǎng
jiǎ yù
jiǎ mái
jiǎ zhuāng
jiǎ chǒng
jiǎ shòu
jiǎ kāi
jiǎ huà
jiǎ wěi
jiǎ lè
jiǎ rén
jiǎ bàng
jiǎ jiè
wēn jiè
líng jiè
chéng jiè
dān jiè
yùn jiè
xiāng jiè
tāi jiè
bēng jiè
jiǎ jiè
zhěn jiè
shén jiè
yí jiè
róu jiè
jiàn jiè
wú jiè
làng jiè
tái jí
zǔ jiè
wēn jiè
qiāo jiè
lín jiè
wèi jiè
róu jiè
shì jiè
jiàn jiè
gēng jiè
hù jiè
dì jiè
bēng jiè
zhé jiè
líng jiè
sāo jiè
jiāo jiè
jiǎng jiè
yǎng jiè
bù jiè
xí jiè
yīn jiè
yùn jiè
tái jiè
wèi jiè
zhěn jiè
yùn jiè
tāo jiè
zī jiè
lìn jiè
tōng jiè
quán jiè
gù jiè
lǚ jiè
píng jiè
lìn jiè
fēng jiè
lín jiè
jí jiè
tóu jiè
láng jí
tuī jiè
ài jiè
jiē jiè
chūn jiè
wēn jiè
yù jiè
dǎo jí
láo jiè
líng jiè
yīn jiè
bēng jiè
yīn jiè
yǐ jiè
yùn jiè
lìn jiè
féng jiè
⒈ 亦作“假耤”。凭藉；借助。按，今本《汉书》作“借”。
引《墨子·尚贤中》：“此非中实爱我也，假藉而用我也。夫假藉之瓦，将岂能亲其上哉？”
孙诒让间诂引毕沅云：“古无借字，只用藉。假藉即假借。”
《北史·隋蔡景王整传》：“世间贫家兄弟多相爱，由相假藉；达官兄弟多相憎，争名利故也。”
唐白居易《六十拜河南尹》诗：“幸遇芳菲日，犹当强健时，万金何假藉，一盏莫推辞。”
宋吴曾《能改斋漫录·辨误三》：“《汉书·朱博传赞》曰：‘又见孝成之世，委任大臣，假耤用权。’ 颜师古曰：‘假音休假。耤音以物借人之借。’又《汉书音义》曰：‘…… 晋灼曰：若作借字，则无烦云以物借人之借，为作耤字，所以有音。’此论极当。”
1. 不真实的，不是本来的，与“真”相对：假山。假话。假冒。假释。假死。虚假。真假。弄虚作假。
2. 借用，利用：假借。假货。假道（借路）。假手（利用他人为自己办事）。假公济私。不假思索（用不着想）。
3. 〔假名〕日本文所用的字母，多借用汉字的偏旁。楷书称“片假假”，草书称“平假假”。
4. 据理推断，有待验证的：假设。假使。假令。假如。假若。
藉读音：jiè,jí[ jiè ]1. 垫在下面的东西。
2. 衬垫：枕藉。
3. 同“借”。
4. 抚慰：慰藉。
5. 含蓄：蕴藉。
6. 假设，假使：“公等遇雨，皆已失期，失期当斩。藉第令毋斩，而戍死者固十六七”。