jiū dàn
bāo dàn
dǎo dàn
dǎ dàn
fáng dàn
hé dàn
pīn dàn
liú dàn
dòng tan
qiāo dàn
gǔ dàn
táng dàn
xiàn dàn
zhè dàn
guǐ dàn
cāo dàn
chóng tán
miào dàn
lán dàn
dēng dàn
shí dàn
fēi dàn
wān dàn
āi dàn
shè dàn
gǔ dàn
chōu dàn
zhà dàn
là dàn
jī tán
zhū dàn
luàn tán
huí tán
zǐ dàn
yù dàn
tuī dàn
shéng dàn
gē dàn
róng dàn
pāi dàn
gǔn dàn
bāo dàn
chuī tán
qū dàn
jīn dàn
dǐ dàn
tóu dàn
cān dàn
míng dàn
zhòng dàn
àn dàn
tiào dàn
pēng tán
biǎn dàn
zhǐ dàn
miàn dàn
fǎn tán
yǐn dàn
píng tán
guǎ dàn
bào dàn
qīng dàn
zhú dàn
sàn dàn
qiāng dàn
lǎng dàn
dǎo dàn
pào dàn
bó dàn
chòu dàn
liú dàn
hé dàn
gōng dàn
gōng dàn
抨弹pēngtán
(1) 弹劾
hAo86.英lash(2) 批评;攻击
英critize⒈ 弹劾。
引《汉书·杜周传赞》“业因势而抵陒” 颜师古注引汉服虔曰：“谓罪败而復抨弹之。”
宋陆游《贺蒋中丞启》：“某闻人情不远，立朝谁乐于抨弹。”
宋洪迈《容斋四笔·唐御史迁转定限》：“案唐世臺官，虽职在抨弹，然进退从违，皆出宰相。”
⒉ 批评；攻击。
引清顾炎武《与黄太冲书》：“炎武以管见为《日知録》一书……其已刻八卷及《钱粮论》二篇，乃数年前笔也，先附呈大教。倘辱收诸同志之末，赐以抨弹，不厌往復，以开末学之愚，以貽后人，以幸万世，曷胜祷切！”
清王士禛《池北偶谈·谈艺二·王奉常论诗语》：“此真高识迥论，令于鳞、大美早闻此语，当不开后人抨弹矣。”
章炳麟《诸子学略说》：“庄子晚出，其气独高，不惮抨弹前哲。”
鲁迅《坟·文化偏至论》：“今为此篇，非云已尽西方最近思想之全，亦不为中国将来立则，惟疾其已甚，施之抨弹，犹神思新宗之意焉耳。”
抨击弹劾。
抨pēng（动）弹劾（hé）：～弹。
弹读音：dàn,tán[ tán ]1. 用手或工具拨动而发射出去，亦指用手指拨弄：弹射。弹跳。弹拨。弹指。弹琴。弹奏。弹冠相庆（喻即将作官而互相庆贺，多作贬义）。
2. 检举违法失职的官吏：弹劾。弹纠。讥弹。