gōng zhèng
gōng yāo
gōng jiàng
gōng jiàn
gōng jiǎo
gōng qíng
gōng gōng
gōng xián
gōng shēn
gōng chàng
gōng bīng
gōng jiāo
gōng shǐ
gōng yī
gōng yuè
gōng shì
gōng shè
gōng bèi
gōng shāo
gōng kǒu
gōng nǔ
gōng shé
gōng bǎ
gōng jú
gōng qiú
gōng zi
gōng bǎ
gōng jiān
gōng yě
gōng gōng
gōng xiāng
gōng shāo
gōng shǒu
gōng dàn
gōng xíng
gōng chē
gōng xián
gōng pí
gōng mǎ
gōng zhàng
gōng dài
gōng xiǎo
gōng hú
gōng cháng
gōng xié
gōng shì
gōng fú
gōng lì
gōng yáo
gōng jīn
gōng lǐ
gōng qí
gōng jī
gōng xié
gōng jīng
gōng fù
gōng lǚ
gōng zhāo
gōng tāo
gōng rén
gōng wān
gōng xiān
gōng bà
gōng zhào
gōng zhuó
gōng zú
gōng yàng
gōng cáng
gōng hú
gōng xuē
gōng lóng
gōng hào
fáng dàn
zhǐ dàn
fǎn tán
táng dàn
pēng tán
píng tán
tiào dàn
lǎng dàn
zhú dàn
bāo dàn
tuī dàn
dēng dàn
shéng dàn
bāo dàn
zhòng dàn
zhà dàn
àn dàn
jī tán
qiāo dàn
yǐn dàn
fēi dàn
biǎn dàn
chōu dàn
dǎo dàn
pāi dàn
guǐ dàn
liú dàn
jiū dàn
dǎo dàn
qū dàn
āi dàn
róng dàn
zhū dàn
bó dàn
dǐ dàn
hé dàn
huí tán
luàn tán
guǎ dàn
gōng dàn
pīn dàn
míng dàn
pào dàn
dòng tan
là dàn
bào dàn
tóu dàn
shè dàn
chòu dàn
sàn dàn
lán dàn
gē dàn
chóng tán
yù dàn
gǔ dàn
hé dàn
wān dàn
dǎ dàn
jīn dàn
gǔn dàn
miào dàn
qīng dàn
gǔ dàn
qiāng dàn
miàn dàn
cān dàn
zǐ dàn
chuī tán
shí dàn
cāo dàn
zhè dàn
liú dàn
xiàn dàn
gōng dàn
⒈ 以弹弓发射弹丸的一种游戏。
引《三国志·吴志·诸葛瑾传》：“每会輒歷问宾客，各言其能，乃合榻促席，量敌选对，或有博奕，或有摴蒱、投壶、弓弹，部别类分。”
弓gōng(1)（名）射箭或发弹丸的器械；在近似弧形的有弹性的木条两端之间系着坚韧的弦；拉开弦后；猛然放手；借弦和弓背的弹力把箭或弹丸射出：～箭｜弹～｜左右开～。(2)（名）（～儿）弓子：弹棉花的绷～儿。(3)（名）丈量地亩的器具；用木头制成；形状略像弓；两端的距离是五尺。也叫步弓。(4)（量）旧时丈量地亩的计算单位；一弓等于五尺。(5)（动）使弯曲：～背｜～着腰｜～着腿坐着。(6)（Gōnɡ）姓。
弹读音：dàn,tán[ dàn ]1. 可以用力发射出去的小丸；装有爆炸物可以击毁人、物的武器：弹丸。子弹。弹雨。枪弹。氢弹。导弹。手榴弹。原子弹。
2. 古代指以竹为弦的弓：“左挟弹，右摄丸”。