yín mí
yín huì
yín bì
yín yǔ
yín lù
yín mí
yín huò
yín huà
yín màn
yín yǎn
yín cí
yín lì
yín duò
yín sè
yín móu
yín fěi
yín hūn
yín cí
yín lè
yín yì
yín luò
yín dān
yín sī
yín yòng
yín yì
yín huì
yín nüè
yín jiǎo
yín lǎn
yín tōng
yín quán
yín fēi
yín lì
yín gǔ
yín yù
yín xì
yín màn
yín yě
yín fēng
yín chí
yín zhì
yín chá
yín shuō
yín wěi
yín yì
yín méi
yín guǐ
yín yǔ
yín wù
yín nì
yín xiè
yín bào
yín dà
yín dài
yín lín
yín qì
yín lüè
yín yàn
yín bì
yín dào
yín fèi
yín dé
yín wēi
yín làng
yín fāng
yín lüè
yín gòu
yín dú
yín làn
yín sì
yín nù
yín zhuó
yín tè
yín huá
yín pì
yín fàng
yín jiǔ
yín yàn
yín pì
yín wū
yín qīn
yín yù
yín péng
yín yú
yín yè
yín rén
yín jì
yín qiǎo
yín lì
yín fū
yín bèi
yín qì
yín liáo
yín dào
yín lèi
yín shē
yín xīn
yín fú
yín liáo
yín huò
yín miǎn
yín chǐ
yín huāng
yín è
yín lù
yín yán
yín liè
yín dú
yín zéi
yín xié
yín màn
yín jiāo
yín luàn
yín sú
yín xíng
yín tài
yín xiá
yín fú
yín huò
yín dài
yín xù
yín yín
yín nì
yín shuò
yín wā
yín yì
yín dàng
yín tài
yín cuò
yín yù
惑乱人心的巫师。
⒈ 惑乱人心的巫师。
引唐柳宗元《贞符诗序》：“其言类淫巫瞽史，誑乱后代。”
《新唐书·文艺传中·苏源明》：“彼淫巫愚祝，妄有关説，甚不可九也。”
清周树槐《宋景公论》：“楚之天，独昭王、孔子知之尔？此淫巫瞽史不絶於后世也歟！”
淫yín(1)（形）过多或过甚：～雨｜～威。(2)（动）放纵；无节制：骄奢～逸｜乐而不～；哀而不伤。(3)指不正当的男女关系：奸～｜～乱。
巫读音：wū巫wū(1)（名）旧社会中以装神弄鬼替人祈祷为职业的人：～婆｜女～。(2)姓。