yín yì
yín làn
yín yì
yín liè
yín bì
yín cí
yín yì
yín zhuó
yín fēi
yín lüè
yín xiá
yín zhì
yín dào
yín nì
yín fēng
yín fěi
yín huò
yín dé
yín yú
yín fū
yín lín
yín yù
yín xié
yín wēi
yín móu
yín fāng
yín tài
yín dú
yín gǔ
yín cí
yín luò
yín lì
yín yù
yín xíng
yín shuō
yín bào
yín fèi
yín jì
yín làng
yín dài
yín liáo
yín cuò
yín bì
yín huò
yín pì
yín qiǎo
yín fàng
yín yǎn
yín guǐ
yín dú
yín yè
yín huà
yín duò
yín jiāo
yín nì
yín yǔ
yín è
yín yòng
yín hūn
yín sè
yín lù
yín luàn
yín rén
yín shē
yín yǔ
yín yàn
yín quán
yín xīn
yín shuò
yín qīn
yín wù
yín bèi
yín xì
yín huāng
yín lè
yín huì
yín nüè
yín màn
yín màn
yín lǎn
yín nù
yín jiǔ
yín sú
yín dàng
yín huì
yín lèi
yín dào
yín xù
yín miǎn
yín qì
yín fú
yín gòu
yín wā
yín yù
yín tè
yín qì
yín tài
yín zéi
yín lù
yín màn
yín dà
yín huò
yín yín
yín mí
yín jiǎo
yín chá
yín yì
yín dān
yín wěi
yín tōng
yín pì
yín chǐ
yín mí
yín wū
yín méi
yín lì
yín fú
yín xiè
yín lüè
yín yě
yín liáo
yín péng
yín sì
yín huá
yín yán
yín lì
yín yàn
yín dài
yín chí
yín sī
kuā chǐ
háo chǐ
yóu chǐ
héng chǐ
zhēn chǐ
hù chǐ
hóng chǐ
ráo chǐ
shē chǐ
làn chǐ
tài chǐ
bù chǐ
huá chǐ
sì chǐ
tān chǐ
lì chǐ
hào chǐ
hóng chǐ
zòng chǐ
hào chǐ
fù chǐ
mí chǐ
ào chǐ
fú chǐ
xié chǐ
fán chǐ
diāo chǐ
tài chǐ
diāo chǐ
jiāo chǐ
hóng chǐ
bāo chǐ
jiàn chǐ
fēng chǐ
qióng chǐ
yǎn chǐ
xiōng chǐ
hóng chǐ
bēi chǐ
guì chǐ
qīng chǐ
yú chǐ
guī chǐ
yín chǐ
jì chǐ
mí chǐ
chóng chǐ
tài chǐ
shù chǐ
duò chǐ
奢侈；浪费过度。
浮夸；夸大。
⒈ 奢侈；浪费过度。
引《晏子春秋·杂上十五》：“吾託国於晏子也。以其家货养寡人，不欲其淫侈也。”
《史记·孟子荀卿列传》：“騶衍睹有国者益淫侈，不能尚德。”
宋秦观《进策·财用下》：“然后陛下崇节俭，尚敦朴，以为之率……如此则天下淫侈之俗旷然一变而浮费节矣。”
清方苞《读经解》：“閭阎士庶，丧祭宾婚，荡然一无所守，而竞於淫侈。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第二章第一节：“富人霸占山林川泽，独享利益，放纵淫侈。”
⒉ 浮夸；夸大。
引汉马融《广成颂》：“察淫侈之华誉，顾介特之实功。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·情采》：“研味《孝》《老》，则知文质附乎性情；详览《庄》《韩》，则见华实过乎淫侈。”
清刘大櫆《张弘勋诗序》：“余观今之为友者，无故而聚於一室，酒食嬉戏，相与为放辟淫侈之谈。”
淫yín(1)（形）过多或过甚：～雨｜～威。(2)（动）放纵；无节制：骄奢～逸｜乐而不～；哀而不伤。(3)指不正当的男女关系：奸～｜～乱。
侈读音：chǐ侈chǐ(1)（形）〈书〉浪费。(2)（动）夸大：～靡。