jiàng xià
jiàng shā
jiàng hóng
jiàng huǒ
jiàng lì
jiàng zhì
jiàng zhòng
jiàng jiàn
jiàng tà
jiàng bǐ
jiàng zhì
jiàng dé
jiàng yā
jiàng jiě
jiàng tǐ
jiàng zūn
jiàng zhǐ
jiàng chén
jiàng jì
jiàng má
jiàng dī
jiàng wù
jiàng chù
jiàng jí
jiàng juàn
jiàng shēng
jiàng fān
jiàng zhǐ
jiàng wěi
jiàng jí
jiàng chéng
jiàng zhì
jiàng qí
jiàng shòu
jiàng pín
jiàng gē
jiàng jū
jiàng sǔn
jiàng shè
jiàng duó
jiàng jià
jiàng bì
jiàng gé
jiàng shǒu
jiàng fēng
xiáng shùn
jiàng mín
jiàng guì
jiàng zuì
jiàng báo
jiàng xiáng
jiàng kǒu
jiàng chà
jiàng jiān
jiàng jié
jiàng xǐ
jiàng lóng
jiàng miǎn
jiàng chū
xiáng biǎo
jiàng rì
xiáng fú
jiàng shì
jiàng hūn
jiàng míng
jiàng xiāng
jiàng jī
xiáng mó
jiàng fú
jiàng bài
jiàng shěng
jiàng lù
jiàng luò
jiàng mìng
jiàng dǎi
jiàng bō
xiáng shū
jiàng huà
jiàng shēng
xiáng rén
jiàng běi
jiàng sè
jiàng fú
jiàng yào
jiàng guāng
jiàng yì
jiàng jiàng
jiàng dēng
jiàng shù
jiàng chì
jiàng hù
jiàng zhàng
jiàng mì
xiáng fú
jiàng biàn
jiàng shì
jiàng bān
jiàng fā
jiàng jiǎ
jiàng lǔ
jiàng yǎng
jiàng jiē
jiàng gé
jiàng xí
jiàng zào
jiàng chú
jiàng yú
jiàng fān
jiàng pò
jiàng ēn
jiàng miǎn
jiàng gǔ
jiàng wēn
jiàng xī
jiàng pèi
jiàng děng
jiàng shuǐ
jiàng jiàn
jiàng jiē
jiàng shǐ
jiàng guān
jiàng qū
jiàng shì
jiàng pàn
jiàng nà
jiàng niǎn
jiàng xuě
jiàng jiàn
jiàng dàn
jiàng lù
jiàng nián
jiàng lín
jiàng yǔ
jiàng biǎn
jiàng jiǎn
jiàng lín
jiàng xǐ
jiàng báo
jiàng lián
jiàng jià
jiàng shēn
jiàng fú
jiàng xīn
jiàng lí
jiàng kuǎn
jiàng xī
jiàng yì
jiàng bù
jiàng jī
jiàng zhí
jiàng jí
jiàng gǔ
jiàng hào
huì dēng
tián dēng
gē dēng
liè dēng
yú dēng
pān dēng
liǎng dēng
dòu dēng
chāo dēng
jiàn dēng
zhuó dēng
mó dēng
ràng dēng
tī dēng
wǎn dēng
lín dēng
jùn dēng
suì dēng
qiū dēng
miù dēng
dāo dēng
jī dēng
sān dēng
jiàn dēng
dàn dēng
shé dēng
hào dēng
zhuān dēng
nián dēng
yì dēng
kān dēng
dà dēng
qióng dēng
mí dēng
yǎn dēng
jiàng dēng
gāo dēng
tī dēng
bài dēng
fēng dēng
xiān dēng
jìn dēng
pī dēng
ān dēng
zhāo dēng
bù dēng
xuǎn dēng
hàn dēng
yán dēng
qián dēng
xiá dēng
zhào dēng
⒈ 谓古代按照一定的礼仪升阶、降阶或升席、降席，以示恭敬和礼让。
引唐韩愈《南海神庙碑》：“降登有数，神具醉饱。”
《宋史·乐志十一》：“虔恭降登，神乎安留。”
1. 下落，落下：下降。降旨。降临。降旗。空降。
2. 减低，贬抑：降低。降价。降职。降解（jiě）。降心相从（抵制自己心志以服从别人）。
3. 姓。
登读音：dēng登dēng(1)（动）上、升：～山。(2)（动）刊登或记载：～记。(3)（动）踩、踏：用力踩～。(4)（形）成熟：五谷丰～。(5)（动）〈方〉穿（鞋、裤等）：～上鞋。