pān gào
pān hào
pān huā
pān qín
pān jiē
pān zhé
pān mù
pān zhì
pān jī
pān qiān
pān hóng
pān yuán
pān lèi
pān hé
pān tiáo
pān shēng
pān fú
pān lián
pān liú
pān pèi
pān liáo
pān zhǐ
pān fù
pān lún
pān nòng
pān hài
pān lín
pān wàng
pān yún
pān yōng
pān lì
pān qīn
pān gāo
pān xiōng
pān fù
pān péi
pān yǐn
pān wàn
pān nǐ
pān fèng
pān yán
pān wèn
pān yuán
pān sòng
pān chán
pān rǎn
pān luán
pān gòng
pān chě
pān wū
pān guì
pān hú
pān yǐ
pān bàn
pān chóu
pān liàn
pān yuán
pān jiàn
pān xiǎng
pān lín
pān yuán
pān lán
pān bǎi
pān zhǐ
pān lóng
pān huà
pān kǎn
pān yì
pān zhāi
pān jìn
pān dēng
pān pá
pān bǐ
pān yán
pān zhuī
pān wéi
pān fèng
pān jī
pān jiāo
pān mó
pān bó
pān rán
pān tán
pān yán
pān yī
pān yuè
pān lù
pān guāng
pān fān
pān niè
pān jiāo
pī dēng
bù dēng
liè dēng
sān dēng
zhuān dēng
tián dēng
xiān dēng
bài dēng
ān dēng
miù dēng
xuǎn dēng
xiá dēng
gāo dēng
zhào dēng
qián dēng
lín dēng
dàn dēng
gē dēng
jī dēng
jìn dēng
mó dēng
kān dēng
fēng dēng
nián dēng
suì dēng
qióng dēng
tī dēng
yì dēng
tī dēng
mí dēng
qiū dēng
jùn dēng
dòu dēng
zhāo dēng
hào dēng
jiàn dēng
ràng dēng
yǎn dēng
yán dēng
hàn dēng
zhuó dēng
shé dēng
jiàn dēng
chāo dēng
dà dēng
yú dēng
huì dēng
wǎn dēng
dāo dēng
jiàng dēng
liǎng dēng
pān dēng
攀登pāndēng
(1) 抓住或握住某物向上爬
例攀登悬崖英climb(2) 比喻不畏艰险，积极进取
英fear neither hardship nor danger and keep forging ahead⒈ 攀缘而上。
引三国魏曹植《九愁赋》：“捲浮云以太息，顾攀登而无阶。”
唐元稹《虻》诗之三：“气平虫豸死，云路好攀登。”
明张居正《游衡岳记》：“往来诸峯间，足穷于攀登，神罢于应接。”
高帆《我们就从这里出发》诗：“向科学技术高峰攀登，我们啊就从这里出发。”
用手抓住东西爬上去。如：「他打算攀登世界第一高峰。」也作「攀跻」。
攀pān(1)（动）抓住东西往上爬：～扯｜～登。(2)（动）指跟地位高的人结亲戚或拉关系：～亲。(3)（动）设法接触；牵扯：～谈。
登读音：dēng登dēng(1)（动）上、升：～山。(2)（动）刊登或记载：～记。(3)（动）踩、踏：用力踩～。(4)（形）成熟：五谷丰～。(5)（动）〈方〉穿（鞋、裤等）：～上鞋。