dàn dǔ
dàn sì
dàn rǔ
dàn zī
dàn xìng
dàn xiān
dàn fā
dàn yīng
dàn xū
dàn dàng
dàn xǐ
dàn yín
dàn de
dàn yù
dàn dé
dàn yù
dàn kuáng
dàn zòng
dàn yīng
dàn bǎo
dàn fàng
dàn gào
dàn fá
dàn huàn
dàn líng
dàn fū
dàn yuè
dàn yù
dàn pì
dàn shòu
dàn shòu
dàn xù
dàn mǎ
dàn màn
dàn luè
dàn pù
dàn huàn
dàn zhāo
dàn dēng
dàn cí
dàn màn
dàn jù
dàn jué
dàn jī
dàn jìng
dàn dàng
dàn yù
dàn wǎng
dàn bù
dàn jiāng
dàn mí
dàn jiàng
dàn shēng
dàn yùn
dàn zì
dàn jīn
dàn chàng
dàn qī
dàn shèng
dàn tàn
dàn miù
dàn jì
dàn wàng
dàn ào
dàn shuō
dàn yīng
dàn guǐ
dàn zhà
dàn wǎ
dàn xīng
dàn yán
dàn rì
dàn mìng
dàn rù
dàn chén
dàn xiù
dàn màn
dàn zhāng
dàn zhé
dàn yì
dàn jié
dàn yào
dàn zǎi
dàn yì
dàn lǜ
dàn màn
dàn sè
dàn tán
dàn qìng
dàn xìn
dàn zhì
jiàn dēng
yì dēng
qián dēng
mó dēng
bài dēng
tī dēng
chāo dēng
zhuān dēng
yǎn dēng
ān dēng
zhào dēng
tī dēng
kān dēng
xiān dēng
jùn dēng
nián dēng
dāo dēng
liè dēng
zhuó dēng
liǎng dēng
pī dēng
suì dēng
mí dēng
wǎn dēng
dàn dēng
hào dēng
xiá dēng
hàn dēng
shé dēng
zhāo dēng
jiàng dēng
miù dēng
xuǎn dēng
huì dēng
lín dēng
yán dēng
gāo dēng
dà dēng
tián dēng
jìn dēng
sān dēng
qióng dēng
jī dēng
pān dēng
qiū dēng
gē dēng
fēng dēng
ràng dēng
jiàn dēng
dòu dēng
bù dēng
yú dēng
⒈ 登上。诞，语助词。
引明陈汝元《金莲记·湖赏》：“妾身拟入空门，顿把红妆浄洗。师父诞登觉岸，还须宝筏相招。”
中国近代史资料丛刊《太平天囯·天情道理书》：“道岸诞登钦正道，威风凛凛万年新。”
郭沫若《中国古代社会研究》第一篇第二章第二节：“这位诞登大宝的圣人－－大人，与《易经》上的大人稍微不同。”
诞dàn(1)（动）出生：～生。(2)（形）荒唐、不合情理：怪～。
登读音：dēng登dēng(1)（动）上、升：～山。(2)（动）刊登或记载：～记。(3)（动）踩、踏：用力踩～。(4)（形）成熟：五谷丰～。(5)（动）〈方〉穿（鞋、裤等）：～上鞋。