yán zhuàng
yán shù
yán lù
yán jué
yán guān
yán duān
yán yì
yán niǎo
yán shēng
yán wù
yán huà
yán lán
yán shǐ
yán shū
yán tǔ
yán dào
yán nà
yán sì
yán pò
yán xuān
yán yì
yán míng
yán xì
yán jiào
yán zhāng
yán chēng
yán qīng
yán fèi
yán lún
yán chì
yán zhì
yán xíng
yán zhì
yán mào
yán bǐ
yán bié
yán chuǎn
yán hé
yán cì
yán fā
yán duì
yán mò
yán zhǎn
yán wén
yán xìn
yán yǔ
yán fú
yán tí
yán shèn
yán yù
yán shì
yán shì
yán fù
yán xiàng
yán chuán
yán guī
yán dé
yán jué
yán miàn
yán quán
yán tán
yán sè
yán jīn
yán róng
yán cè
yán zhǐ
yán zhòng
yán duō
yán xiè
yán biǎo
yán quán
yán yuē
yán nè
yán jiàn
yán yán
yán yīn
yán guān
yán gào
yán shuō
yán qíng
yán qín
yán kōng
yán qiǎo
yán xià
yán jiǎng
yán zhì
yán wèn
yán qì
yán zé
yán xiào
yán xuè
yán yǔ
yán zhōng
yán niàn
yán gōng
yán huān
yán luàn
yán cí
yán dìng
yán cí
yán lùn
yán yǒng
yán dòng
yán jù
yán yuàn
yán zhě
fěi lán
hóng lán
jiāo lán
zhǐ lán
lù lán
ào lán
gāo lán
yōu lán
zé lán
bái lán
pó lán
yán lán
chūn lán
shí lán
gé lán
cóng lán
mǎ lán
jiàn lán
líng lán
dīng lán
chǔ lán
huì lán
bān lán
hè lán
zhēng lán
chóng lán
jiǔ lán
líng lán
jiān lán
wán lán
bīng lán
piě lán
jū lán
yù lán
mù lán
wán lán
yī lán
fāng lán
nà lán
chē lán
hū lán
huán lán
zhū lán
gàn lán
cǎi lán
bān lán
ruò lán
shè lán
yàn lán
jì lán
lóng lán
jīn lán
sài lán
jiě lán
lóu lán
mèng lán
ā lán
hé lán
gāi lán
mù lán
fǎ lán
lín lán
mò lán
bì lán
yī lán
zhī lán
bō lán
qiū lán
diào lán
zhē lán
shù lán
fēn lán
zhī lán
yú lán
pèi lán
bò lán
chǎi lán
rèn lán
gāo lán
yù lán
⒈ 谓谈得很融洽，情投意合。
引语出《易·击辞上》：“同心之言，其臭如兰。”
唐骆宾王《初秋于窦六郎宅宴得风字》诗序：“物我双致，匪石席以言兰；心口两齐，混污隆而酌桂。”
言yán(1)（名）话：～语｜语～｜格～。(2)（动）说：～之有理｜畅所欲～。(3)（量）汉语的一个字叫一言：五～诗。(4)姓。
兰读音：lán兰lán(1)（名）兰花。(2)（名）兰草。(3)（名）古书上指木兰：～浆。(4)（名）（Lán）姓。