chuī jìn
chuī yù
chuī huǒ
chuī guì
chuī cuàn
chuī mǐ
chuī fàn
chuī shú
chuī jiù
chuī zhuó
chuī shí
chuī fù
chuī zhǒu
chuī yān
chuī zèng
chuī yǎng
chuī hái
chuī zhēng
chuī zhou
chuī zǐ
chuī yān
chuī shì
chuī lèi
chuī gǔ
chuī jù
chuī diāo
chuī rén
chuī zhǔ
chuī bǐng
xiàn shú
gēn shú
xié shú
hé shú
guàn shú
làn shú
chén shú
miàn shú
dēng shú
qīng shú
chún shú
chún shú
jìn shú
rèn shú
hōu shú
wǎn shú
chéng shú
làn shú
dǎo shú
bī shú
shēng shú
huá shú
xián shú
yì shú
shěn shú
xīn shú
jīng shú
zhú shú
qiǎn shú
mì shú
diào shú
tōng shú
ān shú
shěn shú
bèi shú
wēi shú
nuò shú
xiǎo shú
chèn shú
bàn shú
cán shú
rěn shú
qián shóu
xuán shú
píng shú
xiáng shú
sù shú
xián shú
yì shú
huáng shú
rèn shú
chún shú
chāng shú
guā shú
rè shú
zǎo shú
liū shóu
qíng shú
qià shú
sī shú
ěr shú
fān shú
wǔ shú
guàn shú
chūn shú
yuán shú
chì shú
xùn shú
tuō shú
làn shú
liàn shú
chuī shú
jī shú
huǒ shú
fēng shú
lín shú
xiǎo shú
dà shú
cù shú
shàn shú
gǎn shú
fǔ shú
xiāo shú
xí shú
qīn shú
mài shú
ruǎn shú
shàng shú
cuī shú
zhūn shú
bù shú
shǒu shú
⒈ 宋代称寒食节前一日为炊熟。因寒食禁火，节前一日必须烧好食物，故称。
引宋孟元老《东京梦华录·清明节》：“寻常京师以冬至后一百五日为大寒食，前一日谓之炊熟。”
⒉ 指饭菜已烧熟。
引宋张耒《叙十五日事》诗：“起来炊熟日亭午，槐叶新成庭覆翠。”
饭菜已煮熟。
炊chuī（动）烧火做饭：～具。
熟读音：shú,shóu[ shú ]1. 食物烧煮到可吃的程度：饭熟了。
2. 植物的果实或种子长成，又特指庄稼可收割或有收成：成熟。瓜熟蒂落。
3. 程度深：熟睡。熟思（经久而周密地思考）。深思熟虑。
4. 做某种工作时间长了，精通而有经验：熟练。娴熟。熟习。熟能生巧。
5. 习惯，常见，知道清楚：熟人。熟悉。熟记（强记）。轻车熟路。
6. 经过加工炼制的：熟铁。熟皮子。熟石膏。熟石灰。