yá pèi
yá chen
yá diāo
yá bù
yá jì
yá shòu
yá suàn
yá sè
yá chuí
yá mén
yá shēng
yá jiá
yá guān
yá gǔ
yá zhāng
yá zhàng
yá qí
yá bǎn
yá dào
yá jī
yá chuáng
yá gāo
yá niè
yá fèng
yá dāo
yá qǐ
yá fěn
yá chǐ
yá bīng
yá yán
yá xián
yá wéi
yá kou
yá cí
yá hù
yá gēn
yá liè
yá niè
yá shāng
yá chē
yá jiàn
yá yá
yá guǎn
yá zǎo
yá fú
yá shì
yá kuài
yá zhàng
yá jiān
yá láng
yá lì
yá pán
yá sǎo
yá huì
yá shì
yá zi
yá chǐ
yá ǎi
yá guì
yá qì
yá chuí
yá jiǎo
yá yín
yá zhǎo
yá jù
yá chuí
yá yī
yá táng
yá gān
yá jiǎn
yá chéng
yá qiān
yá ér
yá pó
yá tuī
yá bǎn
yá qín
yá hé
yá gòu
yá gān
yá jì
yá suǐ
yá jiāng
yá chóu
yá zhā
yá jù
yá zhuī
yá ǎo
yá xiān
yá liú
yá dào
yá kuàng
yá yīn
yá chá
yá de
yá nuò
yá jiē
yá zhù
yá shí
yá gǒu
yá diàn
yá zhāng
yá zhóu
yá lún
yá xì
yá guān
yá xiāng
yá pái
yá bō
yá zhāng
yá rén
yá lún
wǎn tuī
jìn tuī
xiāng tuī
qiāo tuī
chá tuī
lè tuī
sān tuī
àn tuī
fā tuī
péi tuī
gōng tuī
pá tuī
huì tuī
sì tuī
jiě tuī
shèng tuī
tíng tuī
qú tuī
fù tuī
pái tuī
shùn tuī
fēng tuī
zǐ tuī
cí tuī
nì tuī
chū tuī
zhù tuī
lèi tuī
jiǎ tuī
yá tuī
tōng tuī
āi tuī
jiè tuī
唐代官名。职位在节度推官之下。
亦作“牙椎 ”、“牙槌 ”、“牙搥 ”。对医、卜、星、算等术士的称呼。
⒈ 唐代官名。职位在节度推官之下。
引《资治通鉴·唐穆宗长庆三年》：“愬饵其药颇验，遂有宠，署为牙推。”
胡三省注：“牙推，在节度推官之下。”
⒉ 亦作“牙椎”、“牙槌”、“牙搥”。对医、卜、星、算等术士的称呼。
引元关汉卿《拜月亭》第二折：“怕不大倾心吐胆，尽筋竭力，把个牙推请；则怕小处尽是打当。”
元马致远《岳阳楼》第三折：“我穿着领布懒衣，不吃烟火食，淡则淡淡中有味，又不是坐崖头打当牙椎。”
元石德玉《秋胡戏妻》第二折：“怕不待要请太医，看脉息……赤紧的当村里都是些打当的牙槌。”
元无名氏《刘弘嫁婢》第二折：“他背地里使心机，寻箇打当的牙搥。”
《刘知远诸宫调·知远走慕家庄沙佗村入舍》：“便问阴阳牙推，拣择个吉日。”
对占卜算命的术士及江湖医生的称呼。《刘知远诸宫调．第一》：「我女儿曾有牙推算，不久咱门风也改换。」元．关汉卿《拜月庭．第二折》：「谁想他百忙里卧枕著床，内伤外伤，怕不大倾心吐胆，尽筋竭力把个牙推请。」也作「牙槌」。
牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。
推读音：tuī推tuī(1)（动）本义：手推的动作。(2)（动）（推磨）磨成碾子；碾粮食。(3)（动）和工具贴着物体的表面向前剪或削：～子。(4)（动）使事情开展：～动。(5)（动）根据已知的事实断定其他。从某方面的情况想到其他方面：～导。(6)（动）让给别人；辞让：～辞。(7)（动）推委；推托。(8)（动）推迟。(9)（动）推崇。推选；推举。