yá pèi
yá yī
yá suǐ
yá bǎn
yá qín
yá zi
yá zhǎo
yá gòu
yá bīng
yá jiǎn
yá fěn
yá ér
yá bō
yá niè
yá gāo
yá dào
yá jiē
yá liú
yá yín
yá wéi
yá lún
yá cí
yá qiān
yá táng
yá yá
yá guān
yá pó
yá fèng
yá dào
yá gēn
yá chen
yá jiāng
yá qí
yá kou
yá diāo
yá zǎo
yá jī
yá jiàn
yá chéng
yá dāo
yá chuáng
yá nuò
yá chuí
yá guì
yá shāng
yá chē
yá jù
yá chóu
yá jù
yá diàn
yá hù
yá gǒu
yá jiá
yá qì
yá láng
yá xì
yá pái
yá zhuī
yá shòu
yá ǎi
yá guān
yá chǐ
yá bù
yá guǎn
yá zhāng
yá chuí
yá suàn
yá zhāng
yá bǎn
yá yán
yá huì
yá de
yá qǐ
yá sǎo
yá niè
yá gān
yá kuàng
yá liè
yá gān
yá xiān
yá fú
yá lún
yá pán
yá zhù
yá zhā
yá zhàng
yá xián
yá chǐ
yá kuài
yá shì
yá tuī
yá zhàng
yá yīn
yá jiǎo
yá jiān
yá mén
yá chá
yá lì
yá shí
yá jì
yá gǔ
yá shēng
yá xiāng
yá hé
yá zhóu
yá ǎo
yá sè
yá zhāng
yá shì
yá rén
yá jì
yá chuí
lóng pái
xǐ pái
fú pái
gǔ pái
chū pái
xuān pái
zhǔ pái
bá pái
gāo pái
kàn pái
hào pái
gài pái
mǎ pái
huǒ pái
gōng pái
bàng pái
zhǐ pái
shuǐ pái
yìn pái
zhèng pái
dà pái
yāo pái
táo pái
biāo pái
yù pái
ái pái
shàn pái
āi pái
tíng pái
yàn pái
xiǎo pái
xián pái
shī pái
pèng pái
qiān pái
xìn pái
páng pái
shèng pái
fàng pái
mǒ pái
gōng pái
wù pái
xiū pái
jiǎng pái
wán pái
tí pái
hàn pái
fū pái
diào pái
tān pái
míng pái
hú pái
yín pái
dòu pái
gàng pái
guà pái
jìng pái
yú pái
wǔ pái
zhāo pai
lǎo pái
xiàng pái
tóng pái
téng pái
mào pái
lú pái
shān pái
lù pái
tuī pái
dǔ pái
gǔn pái
qǔ pái
hēi pái
mén pái
yá pái
jūn pái
dǎ pái
dùn pái
sì pái
fǔ pái
fú pái
qiáo pái
bù pái
wáng pái
lián pái
yī pái
pǐn pái
duì pái
liàng pái
tǎng pái
qí pái
jìn pái
bīng pái
biāo pái
cháng pái
hù pái
jīn pái
xíng pái
tiě pái
shí pái
jiào pái
jià pái
gēng pái
fǎng pái
huáng pái
shén pái
zá pái
jiè pái
shǒu pái
jiān pái
bǎ pái
pù pái
míng pái
dǎng pái
qǐ pái
dǐ pái
jiǔ pái
hóng pái
tóu pái
chén pái
mán pái
yà pái
cí pái
lìng pái
jí pái
fáng pái
fāng pái
gōng pái
zhú pái
líng pái
gōu pái
hún pái
mō pái
fěn pái
bài pái
fó pái
牙牌yápái
(1) 象牙或骨角制的记事签牌
(.好工具)英ivory blocks used in wahjong⒈ 象牙或骨角制的记事签牌。
引唐段成式《酉阳杂俎·忠志》：“睿宗尝閲内库，见一鞭，金色，长四尺，数节有虫啮处，状如盘龙，靶上悬牙牌。”
宋杨万里《甲寅二月十八牡丹初发》诗：“排日上牙牌，记花先后开。”
⒉ 象牙腰牌。 宋元以后为官员身份证。参阅明刘若愚《酌中志·内臣佩服纪略》。
引宋欧阳修《早朝感事》诗：“玉勒争门随仗入，牙牌当殿报班齐。”
《金瓶梅词话》第七十回：“朱太尉头戴乌纱，身穿猩红斗牛绒袍，腰横四指荆山白玉玲瓏带，脚靭皂靴，腰悬太保牙牌。”
《明史·金铉传》：“﹝金鉉﹞知帝已崩，解牙牌拜授家人，即投金水河。”
⒊ 即骨牌。一种赌具。
引清钱泳《履园丛话·恶俗·赌》：“掷状元牙牌之戏，曰打天九鬭狮虎，以及压宝摇摊诸名色，皆赌也。”
张天翼《清明时节》七：“﹝太太﹞赶紧就拖端妹子逃到里面房里，还叫她卜个牙牌数看看怎样。”
⒋ 行酒令用的筹签。
引凌力《星星草》第二四章：“签筒上用篆体绿漆漆了几个小字：‘牙牌二十四景’。筒里有二十四支象牙薄片，上有扬州二十四景，是专行酒令之具。”
一种用象牙或骨、角等制成的玩具。共三十二张，作长方形，面雕二到十二个圆点，错综或叠排列。后世用为赌具，或用以占卜。
牙yá(1)（名）牙齿：门～｜镶～｜～医。(2)（名）特指象牙：～筷｜～章。(3)（名）形状像牙齿的东西：～子。(4)（名）（Yá）姓。牙yá（名）（～子）旧时为买卖双方撮合从中取得佣金的人。
牌读音：pái牌pái(1)（名）（～子、～儿）用木板或其他材料做成的标志；上面多有文字或符号：招～｜指路～｜存车～子。(2)（名）（～子、～儿）产品的专用名称：解放～汽车。(3)（名）一种娱乐用品（旧时多用为赌具）：打～｜麻将～｜王～｜纸～。(4)（名）（～子）词曲的调子：词～。