kuāng dìng
kuāng zǐ
kuāng jūn
kuāng chì
kuāng bì
kuāng yǒng
kuāng guò
kuāng yì
kuāng wéi
kuāng kuò
kuāng zàn
kuāng fǔ
kuāng jiǎo
kuāng hù
kuāng fú
kuāng zhèng
kuāng là
kuāng zhì
kuāng gǔ
kuāng rǎng
kuāng yáo
kuāng zhěng
kuāng jì
kuāng jiàn
kuāng zhèng
kuāng wēi
kuāng yè
kuāng shí
kuāng hé
kuāng chì
kuāng bèi
kuāng guō
kuāng fù
kuāng jì
kuāng fèng
kuāng yù
kuāng jiào
kuāng bì
kuāng guó
kuāng kùn
kuāng zàn
kuāng xiāng
kuāng shì
kuāng jiù
kuāng wèi
kuāng jiàn
kuāng è
kuāng yì
kuāng fú
kuāng dāng
kuāng zhí
kuāng xiāng
kuāng lì
kuāng lǐng
kuāng gé
kuāng bǔ
kuāng miù
kuāng suàn
kuāng zuǒ
kuāng yuè
kuāng jiū
kuāng yòu
kuāng shén
kuāng dǐng
kuāng wéi
kuāng jì
kuāng piáo
kuāng nán
kuāng fù
kuāng níng
kuāng lǜ
kuāng ráng
kuāng sòng
kuāng sù
kuāng jí
kuāng rén
kuāng gǎi
kuāng chì
kuāng làng
kuāng lì
kuāng guī
kuāng lú
kuāng shān
kuāng zuò
kuāng yán
kuāng chuáng
kuāng zhèng
kuāng zhù
kuāng sú
kuāng zhèn
kuāng shì
kuāng jiù
kuāng shì
kuāng xié
kuāng chí
kuāng bà
kuāng yì
kuāng dǎo
kuāng jù
kuāng lì
kuāng bì
kuāng yùn
kuāng jū
miù zàn
bài zàn
jiǔ zàn
mì zàn
lùn zàn
tú zàn
zhuàn zàn
zhēn zàn
yǒng zàn
mò zàn
kāi zàn
āi zàn
sòng zàn
shǎng zàn
fěng zàn
rán zàn
fú zàn
xiāng zàn
bìn zàn
fū zàn
miù zàn
jiā zàn
xuě zàn
zì zàn
jiǎng zàn
yōu zàn
qīn zàn
jiē zàn
fǔ zàn
zhǔ zàn
jiāo zàn
jiǎng zàn
bīn zàn
tàn zàn
jīng zàn
tí zàn
guāng zàn
biáo zàn
biàn zàn
tè zàn
hóng zàn
bāo zàn
yǎng zàn
chēng zàn
zhù zàn
míng zàn
kuā zàn
yì zàn
quàn zàn
kuāng zàn
qiān zàn
bīn zàn
huà zàn
jiǎng zàn
liǎn zàn
tuī zàn
bì zàn
yì zàn
jī zàn
wáng zàn
píng zàn
móu zàn
pí zàn
cān zàn
⒈ 亦作“匡賛”。匡正辅佐。
引南朝齐王俭《褚渊碑文》：“深达先天之运，匡赞奉时之业。”
《南齐书·王晏传》：“隆昌以来，运集艰难，匡賛之功，颇有心力。”
《旧唐书·儒学传上·刘纳言》：“刘纳言收其餘艺，参侍经史，自府入宫，久淹岁月，朝游夕处，竟无匡赞。”
清曾国藩《户部员外郎彭君墓表》：“﹝彭永思﹞议蠲逋赋，厘定鹺政，多所匡赞。”
匡kuāng(1)（动）〈书〉纠正：～正｜～谬。(2)（动）〈书〉帮助；救：～助。(3)（动）〈方〉估计：～计｜～算。(4)（动）料(5)（动）（多见于早期白话）：不～。(6)（动）（Kuānɡ）姓。
赞读音：zàn赞zàn(1)（动）帮助：～助。(2)（动）称赞：～许。(3)（名）旧时的一种文体；内容是称赞人物的：像～。