quē juàn
quē yì
què dài
quē yí
quē yān
quē yuè
quē zhái
què sǒng
què rán
quē gǒng
què cán
què yí
quē rú
quē wàng
quē wén
què duǎn
quē xíng
quē zhèng
quē wù
quē yuán
què fèi
quē diǎn
quē guān
què báo
quē lòu
quē lüè
quē chē
quē jué
quē tíng
què bù
quē wèi
què yè
quē dù
quē shǐ
quē jǐng
quē wéi
què miù
què bài
què mén
quē lǐ
quē shǎo
quē é
què huài
quē jiǎn
quē yì
què wù
quē kuī
quē jiǎn
quē shí
quē ěr
què kǒu
quē shì
quē xiàn
quē yì
quē jiǎo
quē lòu
quē yà
quē fá
quē wáng
quē dǎng
què shī
quē dí
quē luò
què tíng
què xià
ài duǎn
jiǎn duǎn
bǔ duǎn
lǐ duǎn
biǎn duǎn
huǐ duǎn
qì duǎn
piān duǎn
fá duǎn
gěng duǎn
xiōng duǎn
cháng duǎn
qióng duǎn
dǎ duǎn
bì duǎn
zhàn duǎn
sī duǎn
cī duǎn
fēi duǎn
zǔn duǎn
fù duǎn
xiū duǎn
hē duǎn
xìng duǎn
xù duǎn
jiǎn duǎn
zǐ duǎn
qì duǎn
yú duǎn
sī duǎn
àn duǎn
qīn duǎn
jǔ duǎn
jié duǎn
xiū duǎn
chán duǎn
shàn duǎn
qū duǎn
lòu duǎn
jiē duǎn
niè duǎn
qiān duǎn
yōu duǎn
jī duǎn
suō duǎn
chāi duǎn
biǎn duǎn
ruǎn duǎn
jù duǎn
quē duǎn
pín duǎn
yāo duǎn
shé duǎn
dǐ duǎn
bà duǎn
hù duǎn
yī duǎn
bà duǎn
jí duǎn
xíng duǎn
dūn duǎn
shì duǎn
zhì duǎn
rì duǎn
shì duǎn
qiǎn duǎn
zèn duǎn
zuǐ duǎn
jiàn duǎn
gài duǎn
kuī duǎn
fán duǎn
què duǎn
jiǎn duǎn
àn duǎn
yòng duǎn
⒈ 缺陷,毛病。
引《百喻经·人效王眼瞤喻》:“﹝世人﹞不解如来法王为众生故,种种方便,现其闕短。或闻其法,见有字句不正,便生讥毁,效其不是。”
⒉ 短缺;缺乏。
引唐韩愈《送进士刘师服东归》诗:“还家虽闕短,指日亲晨飱。携持令名归,自足貽家尊。”
钱仲联集释引王元启曰:“闕短,犹空乏,言无可以奉亲者。”
1. 皇宫门前两边供瞭望的楼:宫阙。
2. 皇帝居处,借指朝廷:阙下。“待从头收拾旧山河,朝天阙”。
3. 京城,宫殿:“城阙辅三秦”。
4. 陵墓前两边的石牌坊:墓阙。
短读音:duǎn短duǎn(1)本义:(形)两端之间距离小。(2)(动)缺少;欠:理~。(3)(名)缺点:取长补~。