què kǒu
quē jiǎo
quē rú
què mén
quē yí
quē dí
quē shí
quē lòu
què miù
què huài
quē luò
quē ěr
què rán
què bài
quē lòu
quē juàn
quē wáng
quē wén
quē diǎn
quē wèi
què cán
quē yì
quē jiǎn
què xià
quē xiàn
quē chē
quē tíng
quē gǒng
quē xíng
quē guān
què yí
què tíng
quē dǎng
quē shǐ
què báo
quē yān
què bù
quē shì
quē yì
què dài
quē shǎo
quē fá
quē yà
què fèi
quē é
quē zhèng
quē yuán
quē yuè
què wù
quē jué
quē dù
quē wéi
quē wàng
què shī
què yè
quē wù
quē jǐng
quē zhái
quē lǐ
quē yì
quē kuī
quē lüè
què sǒng
quē jiǎn
què duǎn
niǔ kuī
shū kuī
tuí kuī
àn kuī
shèn kuī
fù kuī
xū kuī
yíng kuī
biàn kuī
shí kuī
fù kuī
bù kuī
xīn kuī
duō kuī
rì kuī
xuè kuī
rèn kuī
quē kuī
líng kuī
děi kuī
jiǎn kuī
qīng kuī
chī kuī
tuí kuī
xìng kuī
bàng kuī
qián kuī
wú kuī
bì kuī
yíng kuī
quē kuī
dài kuī
shòu kuī
yuè kuī
bì kuī
xiū kuī
dùn kuī
lǐ kuī
⒈ 欠缺，不完满。
引唐韩愈《祭李氏二十九娘子文》：“姿相丰端，不见闕亏。”
宋叶适《祭林宜人文》：“理有逆施，事有闕亏；惟其不瑕，足以永归。”
1. 古代用作“缺”字。空缺：尚付阙阙。有怀疑的事情暂时不下断语，留待查考：阙疑。
2. 过错：阙失。
3. 姓。
亏读音：kuī亏kuī(1)（动）气损；受损失；亏折：～本｜盈～。(2)（动）欠缺；短少：理～。(3)（动）亏负：人不～地；地不～人。(4)（副）多亏；幸亏：～他提醒我；我才想起来。(5)（副）反说；表示讥讽：这种话；～你说得出来。(6)（副）表示不容易做到的事终于做到：～他闯过这一关。