fú jī
fú zhuāng
fú dù
fú liàn
fú shí
fú huì
fú wù
fú xíng
fú chéng
fú cǎi
fú zhì
fú shì
fú xí
fú tián
fú ěr
fú guǒ
fú dāo
fú jù
fú shū
fú xiū
fú chǒng
fú zào
fú qín
fú xiǎng
fú biàn
fú zuì
fú jiàn
fú sàn
fú dào
fú cóng
fú biàn
fú dàn
fú dàn
fú niǎo
fú guò
fú dù
fú miǎn
fú mèi
fú zǎo
fú jìn
fú zhí
fú mǎn
fú shì
fú lǎo
fú tiē
fú láo
fú shǔ
fú gēng
fú zhāng
fú zhèng
fú dú
fú měng
fú qī
fú lù
fú jiǎ
fú jiàng
fú yù
fú shè
fú yì
fú jiào
fú ān
fú xiǎo
fú qì
fú mǎ
fú wù
fú wán
fú tǐ
fú xíng
fú cǎn
fú guān
fú jiǎ
fú ěr
fú zhuàn
fú huà
fú yīng
fú cí
fú shì
fú tiē
fú shàn
fú bì
fú ruǎn
fú xí
fú chē
fú liàn
fú yì
fú zào
fú jiàng
fú wù
fú liàn
fú gòng
fú qì
fú fèng
fú zhǎn
fú niàn
fú chú
fú huà
fú tīng
fú chóu
fú yì
fú mìng
fú jù
fú què
fú yù
fú shi
fú xìn
fú cí
fú yuǎn
fú nì
fú lǐ
fú sè
xiōng měng
cū měng
wēi měng
jìn měng
kuān měng
fā měng
zào měng
yú měng
xiāo měng
léi měng
jiǎo měng
zhuàng měng
zhēng měng
huī měng
shēng měng
nào měng
fú měng
háo měng
cán měng
yǒng měng
yán měng
ào měng
qīng měng
níng měng
jīng měng
yì měng
cū měng
jìn měng
zhì měng
zhào měng
jùn měng
quán měng
wǔ měng
jiāo měng
sì měng
xióng měng
gēng měng
qiáo měng
xùn měng
shū měng
chì měng
xiāo měng
fú měng
gāng měng
bào měng
⒈ 谓降服凶猛之敌。
引《礼记·郊特牲》：“虎豹之皮，示服猛也。”
唐王损之《汗血马赋》：“当其武皇燿兵，贰师服猛，破大宛之殊俗，获斯马於絶境。”
宋刘宰《次圣与小儿啖虎脯篇》：“服猛岂渠能，过奬谢吾党。”
1. 衣裳：服装。制服。
2. 穿衣裳：服丧。服用（ａ．指穿衣服、用器物；ｂ．吃药）。
3. 作，担任：服务。服刑。服兵役。
4. 顺从：信服。佩服。降（xiáng ）服。服辩（旧指认罪书）。服膺（牢记在胸中，衷心信服）。
5. 习惯，适应：不服水土。
6. 吃（药）：内服。
7. 乘，用：服牛乘（chéng ）马。
8. 姓。
猛读音：měng猛měng(1)（副）猛烈：勇～｜突飞～进。(2)（副）忽然；突然：～然｜～地站了起来。(3)（副）力气集中地使出来：～着劲儿干。