fú guǒ
fú qī
fú tīng
fú shè
fú tián
fú huà
fú tǐ
fú niàn
fú shì
fú qì
fú cí
fú cóng
fú ān
fú tiē
fú miǎn
fú yīng
fú shǔ
fú jiàng
fú zào
fú dù
fú xiū
fú jiàng
fú zhuàn
fú biàn
fú ěr
fú láo
fú bì
fú dú
fú jiǎ
fú biàn
fú chóu
fú shì
fú chéng
fú qín
fú shū
fú xíng
fú sè
fú jiàn
fú shi
fú mǎ
fú yuǎn
fú jī
fú zhì
fú dāo
fú dàn
fú yì
fú huì
fú liàn
fú shàn
fú wán
fú ruǎn
fú xìn
fú qì
fú zuì
fú dào
fú guān
fú ěr
fú mǎn
fú lù
fú jiǎ
fú zhí
fú jìn
fú jù
fú xíng
fú liàn
fú chǒng
fú yì
fú niǎo
fú shí
fú lǎo
fú xiǎo
fú nì
fú mèi
fú sàn
fú liàn
fú zhǎn
fú huà
fú dù
fú lǐ
fú zhuāng
fú fèng
fú mìng
fú měng
fú cí
fú cǎi
fú gēng
fú què
fú zhāng
fú gòng
fú wù
fú xí
fú jù
fú zào
fú wù
fú yù
fú yì
fú guò
fú zǎo
fú cǎn
fú xiǎng
fú dàn
fú yù
fú shì
fú wù
fú chē
fú jiào
fú xí
fú chú
fú tiē
fú zhèng
dài zuì
duàn zuì
jūn zuì
yuè zuì
zāo zuì
lù zuì
miǎn zuì
guài zuì
fú zuì
chī zuì
xiè zuì
qì zuì
táo zuì
jù zuì
shàng zuì
diāo zuì
pì zuì
zhòng zuì
kāi zuì
tì zuì
dǎo zuì
tóng zuì
àn zuì
píng zuì
jù zuì
péi zuì
lián zuì
dìng zuì
qíng zuì
fàng zuì
jué zuì
kē zuì
guò zuì
zāng zuì
gōng zuì
bū zuì
qǐng zuì
yīng zuì
chū zuì
lí zuì
nǐ zuì
huò zuì
fá zuì
wěi zuì
zhé zuì
sǐ zuì
bèi zuì
shù zuì
fù zuì
dāng zuì
jiǎo zuì
jìng zuì
gōng zuì
qíng zuì
chī zuì
fēi zuì
xià zuì
àn zuì
chù zuì
lì zuì
cán zuì
běn zuì
duàn zuì
bào zuì
jià zuì
zhì zuì
huó zuì
xíng zuì
qǐ zuì
qiǎn zuì
shù zuì
liú zuì
shì zuì
guī zuì
yuǎn zuì
jiù zuì
chú zuì
dǐ zuì
gū zuì
péi zuì
gào zuì
yǒu zuì
huǐ zuì
dài zuì
zé zuì
fàn zuì
lùn zuì
jǐn zuì
lǐng zuì
zhì zuì
zì zuì
duō zuì
fá zuì
gōng zuì
sì zuì
fú zuì
zāng zuì
shè zuì
héng zuì
yǐn zuì
bèi zuì
bù zuì
tuō zuì
dì zuì
wú zuì
wěi zuì
bì zuì
dài zuì
xīn zuì
dǐ zuì
pàn zuì
xuán zuì
jià zuì
wǔ zuì
wèi zuì
wū zuì
rèn zuì
qiān zuì
tīng zuì
dǐng zuì
qīng zuì
shǒu zuì
jiàng zuì
bàn zuì
mí zuì
nài zuì
gān zuì
qiǎn zuì
zuò zuì
bì zuì
jiǎn zuì
zhuī zuì
dé zuì
dǐ zuì
yí zuì
shòu zuì
huò zuì
suì zuì
服罪fú zuì
(1) 原指受到应有的惩罚;现指承认自己所犯的罪行
英admit one's guilty⒈ 承认罪责。
引《荀子·君子》：“则虽隐窜逃亡之，由不足以免也，故莫不服罪而请。”
《史记·三王世家》：“於是燕王旦乃恐惧服罪，叩头谢过。”
唐韩愈《贺徐州张仆射白兔书》：“人立而拱，非禽兽之事；革而从人，且服罪也。”
《警世通言·赵太祖千里送京娘》：“公子看见众嘍囉中， 陈名亦在其内，叫出问道：‘昨夜来盗马的就是你么？’ 陈名叩头服罪。”
⒉ 谓认错。
引冰心《寄小读者》十八：“注视着那个胖大的护士，我脸上定不是一种怡悦的表情，而她却服罪的看我一笑。”
承认自己所犯的罪行。
1. 衣裳：服装。制服。
2. 穿衣裳：服丧。服用（ａ．指穿衣服、用器物；ｂ．吃药）。
3. 作，担任：服务。服刑。服兵役。
4. 顺从：信服。佩服。降（xiáng ）服。服辩（旧指认罪书）。服膺（牢记在胸中，衷心信服）。
5. 习惯，适应：不服水土。
6. 吃（药）：内服。
7. 乘，用：服牛乘（chéng ）马。
8. 姓。
罪读音：zuì罪zuì(1)（名）作恶或犯法的行为：～案｜～犯｜～名｜～囚｜～人｜～责｜～证｜～恶滔天｜～魁祸首｜～孽深重。(2)（动）过失：归～于人。(3)（形）苦难；痛苦；受～。(4)（动）把罪过归到某人身上：～己。