fàn jú
fàn piào
fàn bài
fàn yì
fàn bó
fàn jìn
fàn zhào
fàn zhōu
fàn yàng
fàn xiǎng
fàn jiǔ
fàn shēng
fàn àng
fàn suǒ
fàn chēng
fàn gěng
fàn bái
fàn chú
fàn sàn
fàn yàn
fàn suān
fàn guǎng
fàn zhóu
fàn làn
fàn yì
fàn lán
fàn shāng
fàn ài
fàn hǎi
fàn yìng
fàn lǎn
fàn zhǎng
fàn yún
fàn cí
fàn pēn
fàn xià
fàn shòu
fàn jiāo
fàn zhā
fàn cháng
fàn yuè
fàn jué
fàn dú
fàn zhī
fàn liàn
fàn yín
fàn shǐ
fàn zhì
fàn jià
fàn yàn
fàn liú
fàn piāo
fàn dòu
fàn zhào
fàn zǐ
fàn yóu
fàn yǒng
fàn xiá
fàn bó
fàn jiē
fàn sǎ
fàn hūn
fàn jí
fàn hán
fàn shè
fàn fú
fàn fú
fàn lùn
fàn nà
fàn tóu
fàn shuǐ
fàn bài
fàn pīn
fàn cháng
fàn fàn
fàn chá
fàn jì
fàn cháo
fàn lì
fàn xì
fàn guān
fàn yì
fàn yǐ
fàn yàn
fàn rán
fàn zhǐ
fàn cǎi
fàn shuō
fàn píng
fàn gòng
fàn dàng
fàn jiāo
fàn pèi
fàn ēn
fàn zhái
fàn lín
fàn huà
fàn qí
fàn sǎ
fān sǎ
lǐ sǎ
huī sǎ
jiāo sǎ
sà sǎ
bō sǎ
gāo sǎ
lí sǎ
bǎi sǎ
lín sǎ
huā sǎ
pō sǎ
tǒng sǎ
qīng sǎ
bèng sǎ
fēi sǎ
pāo sǎ
liú sǎ
zhāo sǎ
zhān sǎ
jiān sǎ
píng sǎ
pēn sǎ
qīng sǎ
zhèn sǎ
sān sǎ
biāo sǎ
xùn sǎ
zǎo sǎ
sǎo sǎ
tuō sǎ
xiāo sǎ
bèi sǎ
piāo·sǎ
piāo sǎ
wò sǎ
xī sǎ
fèn sǎ
xiāo sǎ
⒈ 亦作“泛洒”。漫洒；浇洒。
引汉班固《东都赋》：“雨师汎洒，风伯清尘。”
汎，一本作“泛”。 北魏郦道元《水经注·渭水三》：“至若山雨滂湃，洪津泛洒，挂溜腾虚，直泻山下。”
唐司空图《为东都僧化刻律疏》：“汎洒六尘，摄持万行。”
苏曼殊《断鸿零雁记》第九章：“少选，汎洒严净，香花既陈，余母復摘长青叶一片，端置石案之中，命余等展拜。”
泛fàn(1)（动）漂浮：～舟湖上。(2)（动）透出；往上冒：脸上～红。(3)（形）广泛；一般：空～。(4)（动）泛滥：黄～区。
洒读音：sǎ,xǐ[ sǎ ]1. 使水或其他东西分散地落下：洒水。洒扫。洒泪。
2. 东西散落：粮食洒了。
3. 姓。