fàn lùn
fàn zhī
fàn hūn
fàn yàn
fàn pīn
fàn zhǎng
fàn dòu
fàn jú
fàn làn
fàn bài
fàn suǒ
fàn hán
fàn fú
fàn xiá
fàn shòu
fàn bó
fàn jìn
fàn dàng
fàn bái
fàn yuè
fàn yàn
fàn jué
fàn jià
fàn gòng
fàn xì
fàn yàng
fàn bó
fàn shuǐ
fàn píng
fàn zǐ
fàn shēng
fàn hǎi
fàn liàn
fàn guān
fàn jiāo
fàn lì
fàn ài
fàn jiāo
fàn cháng
fàn tóu
fàn shuō
fàn lín
fàn fú
fàn zhōu
fàn àng
fàn yún
fàn cǎi
fàn yàn
fàn cháo
fàn jiē
fàn sàn
fàn cí
fàn yǐ
fàn liú
fàn yín
fàn jiǔ
fàn jí
fàn yóu
fàn yìng
fàn shāng
fàn rán
fàn yì
fàn dú
fàn qí
fàn jì
fàn shǐ
fàn xiǎng
fàn lǎn
fàn bài
fàn pèi
fàn ēn
fàn yì
fàn zhóu
fàn shè
fàn chēng
fàn pēn
fàn fàn
fàn gěng
fàn piāo
fàn zhì
fàn zhái
fàn suān
fàn guǎng
fàn xià
fàn zhào
fàn chú
fàn chá
fàn huà
fàn cháng
fàn yǒng
fàn lán
fàn zhǐ
fàn piào
fàn zhā
fàn nà
fàn zhào
fàn yì
fàn sǎ
qiū yì
chōng yì
qìn yì
wèng yì
bào yì
jiàn yì
héng yì
sì yì
páng yì
piāo yì
màn yì
dòng yì
fù yì
yíng yì
mǎn yì
bō yì
pǐ yì
bèn yì
àng yì
zòng yì
bā yì
pān yì
guàn yì
xiàn yì
fú yì
fàng yì
pēn yì
pēn yì
jìn yì
diàn yì
fēi yì
bǎi yì
chǐ yì
bèng yì
fèi yì
jué yì
pián yì
zhàn yì
yǒng yì
guì yì
pén yì
làn yì
pén yì
yáng yì
zhàng yì
liáo yì
shuǐ yì
kuì yì
yáng yì
guàn yì
liú yì
yǒng yì
piāo yì
mì yì
chōng yì
fàn yì
pén yì
zì yì
jiāo yì
tián yì
hǎi yì
yǎn yì
pāng yì
fēng yì
háo yì
yuè yì
zì yì
téng yì
yú yì
tián yì
shē yì
bó yì
nì yì
xuè yì
⒈ 亦作“泛溢”。
⒉ 漫溢；泛滥。
引《三国志·蜀志·关羽传》：“秋，大霖雨， 汉水汎溢。”
《宋书·孝武帝纪》：“雨水猥降，街衢泛溢。”
前蜀杜光庭《程德柔醮水府修堰词》：“自汎溢以来，累有摧坏。”
宋苏辙《筠州祈雨青辞》：“去夏大水汎溢城邑，继以秋旱，民食不足。”
清唐孙华《连雨》诗：“吾乡本沮洳，百川愁汎溢。”
王西彦《鱼鬼》：“洪水来了，从溪岸泛溢出白流，远远望去，好像是无数道瀑布的倾泻。”
⒊ 水广大无际貌。
引汉扬雄《反离骚》：“驰江潭之汎溢兮，将折衷虖重华。”
⒋ 多而滥；空泛不切实。
引《群书治要》卷四八引三国魏桓范《世要论·序作》：“世俗之人，不解作体，而务汎溢之言，不存有益之义。”
王闿运《湘绮楼论文》：“诗则有家数，易摸拟，其难亦在於变化……成家之后，亦防其泛溢。”
⒌ 犹洋溢。
引唐薛用弱《集异记补编·李子牟》：“清音激越，遐韵泛溢，五音六律，所不能偕。”
郑振铎《蝴蝶的文学》一：“在这个时候，我们似乎感得全个宇宙都耀着微笑，都泛溢着快乐。”
萧军《五月的矿山》第八章：“一种忘怀一切、天真、甜美的表情在骆刚夫底脸上泛溢着。”
大水泛滥，四处漫溢。
泛fàn(1)（动）漂浮：～舟湖上。(2)（动）透出；往上冒：脸上～红。(3)（形）广泛；一般：空～。(4)（动）泛滥：黄～区。
溢读音：yì溢yì(1)（动）水满而流出来：充～｜洋～｜河水四～。(2)（形）过分：～美。〈古〉又同“镒”。