zhú shān
zhú xiào
zhú mǐ
zhú gàng
zhú lèi
zhú bēi
zhú jiàn
zhú sǎn
zhú gōng
zhú jiàng
zhú mù
zhú qín
zhú bù
zhú cì
zhú lán
zhú bǐ
zhú qiàn
zhú diāo
zhú gū
zhú sǔn
zhú bào
zhú qiáng
zhú qīng
zhú cài
zhú chuáng
zhú gāng
zhú lóng
zhú tǒng
zhú jī
zhú zhōu
zhú xiǎo
zhú jīn
zhú qiāng
zhú shǒu
zhú pí
zhú yán
zhú tǒng
zhú qiàn
zhú lián
zhú jìng
zhú mí
zhú shí
zhú zhī
zhú wū
zhú tíng
zhú méi
zhú bīng
zhú zhù
zhú diàn
zhú jiǎn
zhú gàn
zhú bù
zhú jǐ
zhú tǐng
zhú dié
zhú jiā
zhú yǔ
zhú xiāng
zhú luò
zhú lù
zhú huá
zhú bǎi
zhú gū
zhú yún
zhú yè
zhú pí
zhú xíng
zhú pái
zhú yǎng
zhú tíng
zhú guān
zhú lài
zhú huā
zhú pái
zhú biān
zhú wù
zhú jīn
zhú diàn
zhú miè
zhú quán
zhú gēn
zhú kuāng
zhú lí
zhú liū
zhú pǔ
zhú fú
zhú pá
zhú jiàn
zhú hù
zhú jùn
zhú lì
zhú mù
zhú xuān
zhú fēng
zhú shāi
zhú lóng
zhú qiè
zhú cè
zhú dàn
zhú chá
zhú téng
zhú lǒu
zhú jiāo
zhú guāng
zhú pán
zhú fú
zhú gǒu
zhú bì
zhú fá
zhú pī
zhú péng
zhú lǚ
zhú pái
zhú biān
zhú bǎn
zhú bì
zhú shí
zhú kǎn
zhú zhěn
zhú huáng
zhú mǔ
zhú zhuàng
zhú zi
zhú fèng
zhú pào
zhú qiáo
zhú qì
zhú mǎ
zhú dōu
zhú jìng
zhú lín
zhú jiā
zhú lú
zhú huáng
zhú fěn
zhú zhè
zhú pǔ
zhú guǎn
zhú dòng
zhú bǔ
zhú jī
zhú kè
zhú lóu
zhú tà
zhú dāo
zhú gōng
zhú chuán
zhú sè
zhú biān
zhú zé
zhú shāo
zhú ròu
zhú bó
zhú bó
zhú mén
zhú lú
zhú pái
zhú jǔ
zhú máo
zhú shū
zhú dí
zhú gēng
zhú jiàn
zhú sì
zhú lǜ
zhú luò
zhú rǔ
zhú chá
zhú nǔ
zhú líng
zhú fú
zhú jī
zhú xùn
zhú gé
zhú lù
zhú bì
zhú jiào
zhú jiǎn
zhú bān
zhú cūn
zhú jiàn
zhú guǎn
zhú shàn
zhú huáng
zhú guān
zhú fēi
zhú lú
zhú lì
zhú hù
zhú jiào
zhú zhuī
zhú sī
zhú gāo
zhú miǎo
zhú rù
zhú jié
zhú bā
zhú xiàng
zhú cūn
zhú bì
zhú zhàng
zhú gāo
zhú huáng
zhú wáng
zhú zhǐ
zhú láng
zhú gān
zhú qiān
zhú biān
zhú yú
zhú jiǎo
zhú dá
zhú mǎ
zhú rú
zhú fēi
zhú qiāng
zhú zhù
zhú jiǎn
zhú dān
zhú sù
zhú zhú
zhú tuò
⒈ 一种有坐位而无轿厢的竹制的轿子。
引《剪灯馀话·洞天花烛记》：“文信美偶出游，至半道，忽有二使，布袍葛屨，联袂而来……遂与同行，果有竹兜子一乘候道左。”
清王士禛《池北偶谈·谈异六·郑端清世子》：“﹝端清﹞让国，自称道人，造精舍怀庆郭外居之。每出，坐竹兜，四人舁之。”
1. 常绿多年生植物，春日生笋，茎有很多节，中间是空的，质地坚硬，种类很多。可制器物，又可做建筑材料：竹子。竹叶。竹笋。竹编（用竹篾编制的工艺品）。竹刻。
2. 指竹制管乐器：金石丝竹。
3. 中国古代乐器八音之一。
4. 姓。
兜读音：dōu兜dōu(1)基本义：（名）口袋一类的东西：（名）口袋一类的东西(2)（动）做成兜形把东西拢住：用手巾～桔子。(3)（动）招揽（顾客）：～售。(4)（动）绕着：～圈子。(5)（动）承担或包下来：出了事我～着。(6)（动）把底细全部揭露出来：～出。(7)（动）正对着；冲着：～头盖脸。