fèn rán
fèn miǎn
fèn gōng
fèn mèi
fèn lì
fèn jī
fèn fā
fèn xiào
fèn hū
fèn jīn
fèn tǎo
fèn bì
fèn wǔ
fèn yáng
fèn zhá
fèn kàng
fèn lǚ
fèn yǒng
fèn sǐ
fèn xùn
fèn cí
fèn zhàn
fèn yuè
fèn xiù
fèn dòu
fèn yǒng
fèn běi
fèn dàng
fèn jiǎo
fèn yì
fèn zhì
fèn mò
fèn yì
fèn wēi
fèn jì
fèn jí
fèn tóu
fèn chì
fèn quán
fèn liè
fèn mèn
fèn yù
fèn nù
fèn mìng
fèn hán
fèn lì
fèn xiáng
fèn yì
fèn zhēng
fèn jū
fèn xìn
fèn yōng
fèn xīng
fèn bǐ
fèn shēn
fèn qì
fèn lín
fèn zǎo
fèn yì
fèn xíng
fèn xīn
fèn yòng
fèn shì
fèn xùn
fèn xìn
fèn hé
fèn qǐ
fèn fēi
fèn zhāng
fèn róng
fèn zhì
fèn bá
fèn shǒu
fèn xìn
fèn rán
fèn jī
fèn gē
fèn huì
fèn jìn
fèn tí
fèn zhèn
fèn lì
fèn quán
fèn yī
fèn dú
fèn yuè
fèn xiào
fèn sǒng
fèn jiē
fèn xiù
⒈ 抖动胡须。激愤或激昂貌。
引《汉书·朱博传》：“齐郡舒缓养名， 博新视事，右曹掾史皆移病卧…… 博奋髯抵几曰：‘观齐儿欲以此为俗邪！’”
唐王维《为画人谢赐表》：“裂眥奋髯，髮衝鶡冠。”
宋苏轼《京师哭任遵圣》诗：“奋髯走猾吏，嚼齿对姦将。”
清魏源《陕西按察使赠布政使严公神道碑铭》：“及其驰骋上下，奋髯哆颐，沙聚数千里，龟灼数百世。”
奋fèn(1)（动）鼓起劲来；振作：～勉。(2)（动）摇动；举起：～臂｜～笔疾书。
髯读音：rán髯rán（名）两腮的胡子；也泛指胡子：美～｜虬～｜白发苍～。