fèn yǒng
fèn dòu
fèn nù
fèn lì
fèn yì
fèn mìng
fèn jī
fèn yī
fèn jiǎo
fèn quán
fèn xìn
fèn kàng
fèn zǎo
fèn jì
fèn chì
fèn yì
fèn zhēng
fèn yōng
fèn róng
fèn fā
fèn zhèn
fèn shēn
fèn xīng
fèn gōng
fèn jīn
fèn fēi
fèn xiáng
fèn xìn
fèn xíng
fèn yòng
fèn tǎo
fèn mèi
fèn zhāng
fèn mò
fèn yáng
fèn cí
fèn xiào
fèn yù
fèn zhàn
fèn wēi
fèn sǐ
fèn miǎn
fèn jiē
fèn liè
fèn bá
fèn hé
fèn qǐ
fèn yuè
fèn lín
fèn gē
fèn tóu
fèn huì
fèn bǐ
fèn bì
fèn wǔ
fèn xùn
fèn tí
fèn qì
fèn yì
fèn hán
fèn rán
fèn xiù
fèn běi
fèn yuè
fèn jìn
fèn yì
fèn sǒng
fèn rán
fèn zhì
fèn jī
fèn jí
fèn quán
fèn mèn
fèn lì
fèn zhá
fèn xùn
fèn xiào
fèn hū
fèn xīn
fèn shì
fèn shǒu
fèn jū
fèn xìn
fèn lǚ
fèn dú
fèn lì
fèn xiù
fèn dàng
fèn zhì
fèn yǒng
zhāo hu
gōu hū
chě hū
háo hū
zhā hu
lú hū
diǎn hū
xià hū
mù hū
chàng hū
diǎn hū
chì hū
lí hū
zhào hū
zhà hū
huān hū
shēn hū
yī hū
kuáng hū
níng hū
jiē hū
shān hū
bēn hū
cì hū
kuáng hū
tí hū
yāo hū
sì hū
dǎ hū
zhà hū
yīng hū
léi hū
wū hū
gāo hū
wà hū
jiào hū
qiǎng hū
hē hū
bēn hū
rè hū
xiāo hū
gē hū
jiào hū
huān hū
xiào hū
huān hū
cǎn hū
jīng hū
sōng hū
chàng hū
zhā hū
zì hū
wū hū
dùn hū
chēng hu
chuī hū
yāo hū
téng hū
zhǐ hū
jí hū
biān hū
hào hū
jiào hū
zhǒng hū
shēng hū
zào hū
hài hū
míng hū
xiāo hū
huān hū
xuān hū
zhuī hū
fèn hū
chuǎn hū
jí hū
xī hū
háo hū
hān hū
hān hū
tí hū
è hū
huān hū
wèi hū
yù hū
zhà hū
cháng hū
yú hū
yāo hū
⒈ 奋力高呼；大声喊叫。
引宋叶适《治势上》：“而其甚也，宦官之微，匹夫之奋呼，士卒之擅命，而天下之势无不在焉。”
明沉德符《野获编·礼部·辛丑二宗伯》：“至云沉某父子，尝从大夫之后，偶因出游，未遑趋避，而衷甲之士，奋呼羣起，几不获生焉。”
奋fèn(1)（动）鼓起劲来；振作：～勉。(2)（动）摇动；举起：～臂｜～笔疾书。
呼读音：hū呼hū(1)（动）生物体把体内的气体排出体外（跟‘吸’相对）：～吸｜～出一口气。(2)（动）大声喊：～声｜欢～｜～口号｜大声疾～。(3)（动）叫；叫人来：直～其名｜一～百诺｜～之即来；挥之即去。(4)（Hū）姓。(5)象声词：北风～～地吹。