chǐ yóu
chǐ yǎn
chǐ zhāng
chǐ lè
chǐ róng
chǐ mí
chǐ zòng
chǐ yì
chǐ jiàn
chǐ jūn
chǐ lì
chǐ shē
chǐ ào
chǐ lùn
chǐ huá
chǐ yǔ
chǐ jiā
chǐ qīng
chǐ fēng
chǐ jīn
chǐ shēng
chǐ shì
chǐ hào
chǐ màn
chǐ yù
chǐ duān
chǐ bó
chǐ mǎn
chǐ měi
chǐ shuō
chǐ chǐ
chǐ táng
chǐ fú
chǐ dòu
chǐ wù
chǐ wù
chǐ fù
chǐ zhì
chǐ tài
chǐ zhì
chǐ jiāo
chǐ tài
chǐ tài
chǐ xīn
chǐ wěi
chǐ nüè
chǐ pán
chǐ dà
chǐ cí
chǐ huì
chǐ duō
chǐ cí
chǐ rán
chǐ mù
chǐ lí
chǐ xuàn
chǐ sú
chǐ kuò
chǐ fèi
chǐ yù
chǐ mào
chǐ yù
chǐ shèng
chǐ cóng
chǐ yǔ
chǐ guó
chǐ yì
chǐ mèi
chǐ tài
chǐ sì
chǐ yán
chǐ xié
chǐ zhǎng
chǐ tán
chǐ kǒu
gāng dà
guǎng dà
tuò dà
jié dà
yuè dà
mò dà
duō dà
kuā dà
zhuāng dà
yuǎn dà
yū dà
qí dà
dūn dà
zhà dà
tuō dà
shèng dà
shì dà
mìng dà
kuò dà
kuā dà
wèi dà
gàn dà
jiǔ dà
kuān dà
hún dà
bāo dà
wěi dà
guī dà
guì dà
sì dà
dōu dà
yóu dà
bǎo dà
jí dà
dào dà
liǎn dà
zuò dà
dǎo dà
mù dà
hán dà
huī dà
yè dà
zhuāng dà
chuàng dà
xióng dà
zhǎng dà
zuò dà
kuò dà
huǒ dà
kǒu dà
kuò dà
hù dà
mǎn dà
lǎo dà
xìng dà
chāng dà
jùn dà
cū dà
wǔ dà
jiǔ dà
cuò dà
pī dà
páng dà
zhōng dà
wěi dà
shuò dà
bó dà
yè dà
hóng dà
ná dà
zì dà
dūn dà
xiǎo dà
xǔ dà
tiān dà
xiù dà
pì dà
cū dà
yōu dà
diē dà
èr dà
sàn dà
hóng dà
zhà dà
zuò dà
chóng dà
jìn dà
hào dà
chóng dà
fù dà
bāo dà
rén dà
yóu dà
kāi dà
dǒu dà
huáng dà
zūn dà
fàng dà
tā dà
pǔ dà
héng dà
kān dà
máng dà
huà dà
chě dà
léng dà
bái dà
pí dà
péng dà
wěi dà
chì dà
fēng dà
jīng dà
sōng dà
bì dà
hú dà
tuō dà
guāng dà
bǎo dà
mò dà
zú dà
bù dà
duō dà
diàn dà
chǐ dà
dǎn dà
zhāng dà
dú dà
shēn dà
liù dà
bàn dà
ā dà
zēng dà
chéng dà
háo dà
lián dà
wǎ dà
hóng dà
tóu dà
bù dà
dǎo dà
jiāo dà
qiáng dà
kuǎ dà
jiào dà
qī dà
kuàng dà
yǎn dà
zhuàng dà
sān dà
wěi dà
féi dà
hóng dà
dāi dà
gàng dà
gāo dà
jù dà
cù dà
dǐng dà
kàn dà
yǐ dà
hóng dà
hòu dà
ào dà
zhèng dà
chěn dà
liǎng dà
jīn dà
hào dà
hān dà
ruò dà
⒈ 盛大；宏大。
引《国语·吴语》：“伯父秉德已侈大哉。”
宋苏轼《应制举上两制书》：“听其言，则侈大而可乐；责其效，则汗漫而无当，此皆好名之过深。”
⒉ 放纵自大，骄纵。
引《吕氏春秋·士容》：“临患涉难而处义不越，南面称寡而不以侈大。”
《新唐书·刘汉宏传》：“﹝汉宏﹞既有七州，志侈大，輒曰：‘天下方乱，卯金刀非吾尚谁哉？’”
⒊ 扩大。
引《汉书·霍光传》：“太夫人显改光时所造塋制而侈大之。”
⒋ 张大；夸大。
引清龚自珍《送广西巡抚梁公序三》：“又知夫美其德，纪其甸宣，颂其燕喜福禄，而侈大其受命於王，车骑之庶，锡賚之多者，古之宾客，再拜避席，择言之所言也。”
鲁迅《汉文学史纲要》第二篇：“乃汉人侈大之言，不可信。”
侈chǐ(1)（形）〈书〉浪费。(2)（动）夸大：～靡。
大读音：dà,dài[ dài ]1. 〔大夫〕医生（“夫”读轻声）。
2. 〔大王〕戏曲、旧小说中对强盗首领的称呼（“王”读轻声）。