mián mián
mián xù
mián ruò
mián jiǎ
mián chuò
mián mì
mián wàng
mián miǎo
mián dài
mián mào
mián shān
mián chǐ
mián luán
mián zuì
mián shàng
mián róng
mián jǔ
mián miǎo
mián mì
mián lián
mián gèn
mián ruǎn
mián huā
mián dǔ
mián jué
mián miǎo
mián yào
mián dié
mián jiǎn
mián luò
mián yuǎn
mián ài
mián bù
mián miǎo
mián lì
mián zi
mián lì
mián méng
mián yī
mián bó
mián chóu
mián jù
mián méng
mián lì
mián shì
mián zhuì
mián mì
mián zhǐ
mián zhā
mián tiān
mián xiù
mián yǔ
mián táng
mián gù
mián dùn
mián wēi
mián yǔ
mián róu
mián liè
mián tàn
mián bèi
mián chán
mián bó
mián ài
mián yán
mián mán
mián kuàng
mián yáng
mián yě
mián cháng
mián qū
mián lián
mián xuán
mián chóu
mián gé
绵亘miángèn
(1) 绵延不断
例绵亘的大青山.英strech in an unbroken chain⒈ 亦作“绵亙”。亦作“緜亙”。连接；连续不绝。亦作“緜亙”。见“绵亘”。
引汉扬雄《蜀都赋》：“东有巴賨，绵亘百濮。”
宋陈亮《郎秀才墓志铭》：“是绵亙数十里而为在官之山，并山穷民实资以自给衣食。”
《清史稿·兵志九》：“山东海岸緜亙，自直隶界屈曲而南以达江苏。”
吴组缃《山洪》二七：“西边山岭绵亘高峻，成为阻断敌人、保障本境的天险。”
连续不绝。
绵mián(1)（名）丝锦：～绸。(2)（动）绵延：连～。(3)（形）柔软：软～～。
亘读音：gèn亘gèn(1)（动）连绵不断；伸展开去。(2)横贯。(3)经历。(4)遍。