yán bì
yán jiōng
yán yǒu
yán yǎn
yán yǔ
yán gǔ
yán shí
yán shì
yán yá
yán céng
yán róng
yán fáng
yán rán
yán xiá
yán kè
yán bì
yán yì
yán yùn
yán dòu
yán tuó
yán luán
yán dèng
yán jìng
yán yuè
yán pù
yán jiāng
yán lù
yán jùn
yán láng
yán yě
yán sì
yán yǔ
yán jiāng
yán zé
yán chù
yán léng
yán jiǎo
yán jū
yán xī
yán huà
yán yāo
yán zhàng
yán qiáo
yán dòng
yán láng
yán lài
yán kū
yán jiāo
yán kū
yán lóng
yán yào
yán yán
yán dǐ
yán yín
yán àn
yán yá
yán wēi
yán qiàn
yán yáng
yán gēng
yán diàn
yán zhù
yán yǎo
yán dèng
yán shì
yán zhǐ
yán xīn
yán ā
yán zhāng
yán zhàng
yán qū
yán guì
yán lù
yán áo
yán xuān
yán è
yán jiāo
yán hè
yán gēn
yán qiáng
yán qǔ
yán yáo
yán gāng
yán lù
yán mèng
yán yín
yán cén
yán yào
yán gù
bīng léng
shuāng léng
dá léng
qí léng
mó léng
xióng léng
yuè léng
zhěn léng
pū lēng
zhī leng
fāng léng
fēng léng
chuáng léng
fā léng
gé léng
yī léng
sì léng
méi léng
gāng léng
yán léng
fēng léng
gū léng
gū léng
lián léng
mō léng
shā léng
pō léng
tián léng
sēn léng
shí léng
hōng léng
kàng léng
fēng léng
bīng léng
bō léng
dì léng
xuě léng
gāo léng
céng léng
chuáng léng
bō léng
⒈ 亦作“嵓稜”。形容骨骼突出多棱角。 宋彭乘《续墨客挥犀·丹青为业》：“默乃苏子美之甥也。
引子美作自咏诗云：‘铁面苍髯骨有稜，世间儿女见须惊。’ 默亦嵓稜多髭，类其舅云。”
宋方岳《闻罢》诗：“面骨巖稜不入流，放归何止四宜休。”
岩(1)（名）岩石：～层｜～浆｜～心｜～盐。(2)（名）岩石突起而成的山峰：七星～（在广西）。
棱读音：léng,lēng,líng[ léng ]1. 物体上的条状突起，或不同方向的两个平面相连接的部分：棱角。瓦棱。棱椎（多面体的一种）。三棱镜。模棱两可。
2. 神灵之威，威势：威棱。