yán yuè
yán zhàng
yán yùn
yán luán
yán yá
yán yǒu
yán gēng
yán léng
yán jū
yán diàn
yán tuó
yán jiǎo
yán dèng
yán qiáo
yán bì
yán zhù
yán yǎn
yán láng
yán shì
yán bì
yán yá
yán dǐ
yán dèng
yán yǔ
yán yán
yán lù
yán céng
yán guì
yán yǔ
yán pù
yán qiáng
yán xiá
yán yě
yán xuān
yán jiōng
yán dòu
yán cén
yán gǔ
yán jùn
yán yào
yán lóng
yán yì
yán áo
yán huà
yán qǔ
yán yáo
yán rán
yán è
yán láng
yán gāng
yán róng
yán qiàn
yán chù
yán kū
yán zhǐ
yán jiāng
yán yāo
yán ā
yán gù
yán qū
yán jiāng
yán gēn
yán kū
yán hè
yán mèng
yán fáng
yán xī
yán lù
yán lài
yán jiāo
yán àn
yán zhāng
yán yào
yán zé
yán xīn
yán lù
yán jiāo
yán yín
yán shí
yán kè
yán dòng
yán yǎo
yán zhàng
yán yín
yán wēi
yán shì
yán yáng
yán sì
yán jìng
bìng gēng
xī gēng
shé gēng
shēn gēng
guī gēng
jìn gēng
xiū gēng
ràng gēng
niú gēng
qīn gēng
zhàn gēng
bǐng gēng
shē gēng
yè gēng
yán gēng
mù gēng
yù gēng
ǒu gēng
nóng gēng
dōng gēng
shòu gēng
huǒ gēng
jī gēng
qiáng gēng
dài gēng
kǔ gēng
dào gēng
jí gēng
shē gēng
yàn gēng
qiū gēng
diào gēng
nòu gēng
bǐ gēng
lì gēng
dōng gēng
kū gēng
fǎn gēng
ǒu gēng
gōng gēng
xià gēng
xún gēng
chūn gēng
kěn gēng
qiǎn gēng
shěng gēng
jìn gēng
cán gēng
tuì gēng
bèi gēng
chén gēng
chuò gēng
zhù gēng
lǜ gēng
huǒ gēng
yǔ gēng
tún gēng
bō gēng
fān gēng
yún gēng
lí gēng
yōng gēng
tào gēng
dùn gēng
kè gēng
hán gēng
quàn gēng
kè gēng
⒈ 耕种于山中。借指隐居。
引语本汉扬雄《法言·问神》：“谷口郑子真，不屈其志而耕乎巖石之下，名震于京师。”
南朝宋颜延之《车驾幸京口侍游蒜山作》诗：“空食疲廊肆，反税事巖耕。”
唐宋之问《陆浑山庄》诗：“归来物外情，负杖閲巖耕。”
宋朱熹《六月十五日诣水公庵雨作》诗：“归路緑泱漭，因之想巖耕。”
岩(1)（名）岩石：～层｜～浆｜～心｜～盐。(2)（名）岩石突起而成的山峰：七星～（在广西）。
耕读音：gēng耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。