méi tóu
méi xǔ
méi shòu
méi shǐ
méi yè
méi shì
méi yuè
méi shān
méi xuān
méi tú
méi tóu
méi zǐ
méi jié
méi pī
méi fēng
méi quán
méi gǒu
méi jí
méi jiǎo
méi wǔ
méi dài
méi pǐ
méi duān
méi jiān
méi gōng
méi mao
méi wěi
méi jié
méi zhuàn
méi wān
méi yán
méi àn
méi chóng
méi xián
méi wǔ
méi jiān
méi léng
méi jiàng
méi gǒu
méi yàng
méi hūn
méi yǎn
méi miàn
méi xīn
méi yè
méi jí
méi pǔ
méi lián
méi mù
méi mén
méi fǔ
méi é
méi cùn
méi xū
méi wǔ
méi fēng
méi háo
méi xuě
méi yǔ
méi jiǎo
méi shāo
méi yǔ
méi liǔ
méi hén
méi léng
gū léng
hōng léng
zhěn léng
gāng léng
chuáng léng
shí léng
céng léng
gāo léng
mó léng
fēng léng
bīng léng
sì léng
fēng léng
fā léng
zhī leng
xuě léng
pō léng
dì léng
gé léng
shuāng léng
qí léng
xióng léng
lián léng
fāng léng
gū léng
yī léng
tián léng
shā léng
bō léng
yuè léng
chuáng léng
bō léng
dá léng
bīng léng
pū lēng
mō léng
yán léng
kàng léng
fēng léng
sēn léng
亦作“[.好工具]眉棱”。
⒈ 见“眉棱”。亦作“眉稜”。生长眉毛的略微高起的部位。
引唐李贺《听颖师琴歌》：“竺僧前立当吾门，梵宫真相眉棱尊。”
明袁宏道《有所思》诗：“眉稜万斤重，白日沉幽墨。”
清阮葵生《茶馀客话》卷一：“笑彼纷纷乳臭，标胜气於眉稜；亦且截截諞言，夸清班於颊舌。”
鲁迅《彷徨·高老夫子》：“﹝他﹞有一回竟跌下树来磕破了头，又不给好好地医治，至今左边的眉棱上还带着一个永不消灭的尖劈形的瘢痕。”
眉毛生长鼓出的部位。
如：「和东方人相较之下，西方人的眉棱是突显多了。」
眉méi(1)（名）眉毛；生在眼眶上缘的毛。(2)（名）指书页上方空白的地方：书～｜～批。
棱读音：léng,lēng,líng[ léng ]1. 物体上的条状突起，或不同方向的两个平面相连接的部分：棱角。瓦棱。棱椎（多面体的一种）。三棱镜。模棱两可。
2. 神灵之威，威势：威棱。