jī lài
jī biàn
jī wā
jī zǐ
jī jìn
jī zuò
jī liè
jī líng
jī méi
jī jī
jī kàng
jī rǎo
jī fèn
jī chǔ
jī dàng
jī jiàn
jī huó
jī gǎn
jī kàng
jī lì
jī liú
jī jiàng
jī zēng
jī miǎn
jī fèn
jī dān
jī zhěn
jī kào
jī fā
jī làng
jī sù
jī quàn
jī ling
jī áng
jī yáng
jī lì
jī jié
jī jùn
jī bá
jī lì
jī liè
jī jí
jī tuān
jī nù
jī jiǎng
jī sù
jī yuè
jī fán
jī zhēng
jī cí
jī lì
jī fàn
jī dú
jī líng
jī shǐ
jī yáng
jī bō
jī fèn
jī tān
jī huà
jī dào
jī qíng
jī shǐ
jī lǎng
jī zhuàng
jī bó
jī fèn
jī jù
jī guǐ
jī guāng
jī zàn
jī cí
jī wò
jī qiè
jī áng
jī jié
jī pò
jī guō
jī gōu
jī jí
jī shǎng
jī nǎo
jī zhàn
jī qǐ
jī cuī
jī dàng
jī xǐng
jī shēng
jī qīng
jī yǒng
jī chù
jī zhōng
jī xiāo
jī huà
jī liū
jī dí
jī dòng
jī dòng
jī tāng
jī cháo
jī cì
jī yān
jī shuǐ
jī diàn
jī hé
jī lìng
jī shè
chù quàn
hǒng quàn
zhì quàn
xīn quàn
qín quàn
fèng quàn
fěng quàn
jiè quàn
dū quàn
jiǎng quàn
shǎng quàn
jìng quàn
bī quàn
gǔ quàn
biǎo quàn
xiāng quàn
shào quàn
zé quàn
lǜ quàn
jiě quàn
chě quàn
lā quàn
bāo quàn
jǐng quàn
jǔ quàn
sǒng quàn
jiǎng quàn
yù quàn
jīng quàn
cān quàn
jìn quàn
fēng quàn
xuān quàn
qiáng quàn
jiǎng quàn
suí quàn
dǒng quàn
yòu quàn
jiàn quàn
yòng quàn
yǐ quàn
guī quàn
lán quàn
gǎn quàn
lì quàn
jìn quàn
chéng quàn
jiān quàn
jī quàn
āi quàn
chóu quàn
wèi quàn
ān quàn
dūn quàn
⒈ 激发鼓励。
引汉王充《论衡·别通》：“人好观图画者，图上所画，古之列人也。见列人之面，孰与观其言行？置之空壁，形容具存，人不激劝者，不见言行也。”
唐颜真卿《怀素上人草书歌序》：“某早岁尝接游居，屡蒙激劝，教以笔法。”
元无名氏《举案齐眉》第四折：“若天朝不加褒赏，将何以激劝斯人。”
中国近代史资料丛刊《辛亥革命·广州三月二十九日之役清方档案》：“在事各员，踊跃争先。自应量予奬励，以资激劝。”
激jī(1)（动）基本义：（水）因受到震荡而向上涌：（水）因受到震荡而向上涌(2)（动）冷水刺激身体使得病：他被雨～着了。(3)（动）〈方〉用冷水冲或泡食物等使变凉：把西瓜放在冷水里～…～。(4)（动）使发作；使感情冲动：刺～｜～将法。(5)（动）（感情）激动：～于义愤。(6)（动）急剧；强烈 ：～流｜偏～。
劝读音：quàn劝quàn(1)（动）讲明事理；使人听从：～导｜～解。(2)（动）勉励：～勉。