xuān měi
xuān dú
xuān zhēn
xuān liú
xuān guàn
xuān qì
xuān chuán
xuān zhǐ
xuān shòu
xuān yā
xuān shuō
xuān juàn
xuān duó
xuān jiè
xuān fù
xuān pái
xuān lú
xuān jié
xuān jiào
xuān bèi
xuān fū
xuān fēng
xuān zhǒng
xuān fáng
xuān cí
xuān xī
xuān míng
xuān huāng
xuān huī
xuān fā
xuān pàn
xuān bào
xuān xiè
xuān lìng
xuān yì
xuān chēng
xuān yán
xuān fǔ
xuān bǐ
xuān zhé
xuān yì
xuān chàng
xuān gǎng
xuān ēn
xuān xiě
xuān tuǐ
xuān jì
xuān dǎo
xuān chén
xuān lè
xuān lǎng
xuān chà
xuān ài
xuān ní
xuān yáng
xuān chì
xuān chū
xuān zhàn
xuān shì
xuān chì
xuān qǔ
xuān hé
xuān bō
xuān bù
xuān gàn
xuān lòu
xuān xuān
xuān dú
xuān xùn
xuān dé
xuān zhào
xuān zhǐ
xuān huà
xuān rǎn
xuān yín
xuān gào
xuān liè
xuān guǎng
xuān chì
xuān yín
xuān zhǎn
xuān kē
xuān shì
xuān quàn
xuān chéng
xuān xiè
xuān huàn
xuān jiū
xuān yáng
xuān dào
xuān pái
xuān hóng
xuān dǐ
xuān dá
xuān mìng
xuān shǐ
xuān zhèn
xuān guāng
xuān qíng
xuān tóu
xuān má
xuān yù
xuān shì
xuān chàng
xuān liáo
xuān jiǎng
xuān huà
xuān bái
xuān chàng
xuān fēng
xuān diào
xuān píng
xuān lú
xuān dá
xuān xíng
xuān biàn
xuān cì
qín quàn
yǐ quàn
āi quàn
chéng quàn
shǎng quàn
ān quàn
xīn quàn
biǎo quàn
jī quàn
bāo quàn
dǒng quàn
jǔ quàn
lì quàn
lán quàn
yù quàn
fēng quàn
dū quàn
yòng quàn
jiǎng quàn
dūn quàn
suí quàn
jiān quàn
xuān quàn
yòu quàn
jiǎng quàn
jiǎng quàn
bī quàn
zhì quàn
sǒng quàn
hǒng quàn
fèng quàn
gǔ quàn
qiáng quàn
cān quàn
jiè quàn
zé quàn
jǐng quàn
lǜ quàn
chù quàn
jìng quàn
jiě quàn
wèi quàn
chóu quàn
xiāng quàn
guī quàn
gǎn quàn
chě quàn
jiàn quàn
jīng quàn
lā quàn
fěng quàn
jìn quàn
jìn quàn
shào quàn
⒈ 敦促劝勉。
引《宋书·孝武帝纪》：“百姓乏粮种，随宜贷给。吏宣劝有章者，详加褒进。”
⒉ 指皇帝赐酒劝饮。
引宋苏轼《次韵王仲至喜雪御宴》：“偶还仗内身如寄，尚忆江南酒可赊。宣劝不多心自醉，强扶衰白拜君嘉。”
宋范成大《寓直玉堂拜赐御酒》诗：“惭愧君恩来甲夜，殿头宣劝紫金杯。”
《宋史·礼志十五》：“若宣劝，即立席后，躬，饮讫，讚再拜。”
宣xuān(1)（动）公开说出来；传播、散布出去：～德｜～读｜～传。(2)（动）疏导：～泄。(3)（动）宣召。(4)（名）指安徽宣城。(5)（名）指宣纸。(6)姓。
劝读音：quàn劝quàn(1)（动）讲明事理；使人听从：～导｜～解。(2)（动）勉励：～勉。