sǒng sǒng
sǒng shēn
sǒng quàn
sǒng wén
sǒng lì
sǒng sè
sǒng fú
sǒng guān
sǒng jiān
sǒng bì
sǒng mù
sǒng yuè
sǒng yú
sǒng jú
sǒng zhuó
sǒng rán
sǒng jī
sǒng wèi
sǒng qǐ
sǒng ěr
sǒng jú
sǒng gàn
sǒng tīng
sǒng hè
sǒng qiào
sǒng bá
sǒng mù
sǒng yì
sǒng cuì
sǒng yǒng
sǒng shàn
sǒng chéng
sǒng hé
sǒng zhì
sǒng qiē
sǒng yǒng
sǒng wèi
sǒng huò
dǒng quàn
jiè quàn
fèng quàn
jǐng quàn
lì quàn
cān quàn
chéng quàn
lǜ quàn
gǔ quàn
suí quàn
jī quàn
guī quàn
yǐ quàn
bī quàn
jiàn quàn
qiáng quàn
yòu quàn
jìn quàn
dūn quàn
jīng quàn
gǎn quàn
jiān quàn
dū quàn
jiě quàn
xiāng quàn
ān quàn
āi quàn
jiǎng quàn
bāo quàn
qín quàn
biǎo quàn
hǒng quàn
jiǎng quàn
shào quàn
jìn quàn
zhì quàn
xuān quàn
shǎng quàn
jǔ quàn
wèi quàn
yòng quàn
jiǎng quàn
jìng quàn
chóu quàn
sǒng quàn
lā quàn
lán quàn
fēng quàn
fěng quàn
xīn quàn
chù quàn
chě quàn
zé quàn
yù quàn
⒈ 劝导；警惕自勉。
引唐司空图《华帅许国公德政碑》：“雅好咨询，尤敦名教，每用通儒之术，时开讲礼之筵，此又耸劝之难也。”
唐司空图《上考功状》：“褒扬未尽，增一字而何慙；耸劝可伸，登九原而如在。”
康有为《＜礼运注＞叙》：“故不作业不出力之人，公众所恶。然将已刑措，但恶之以示不齿，而人耸劝矣。”
耸sǒng(1)（形）耸立：高～｜～入云霄。(2)（动）引起注意；使人吃惊：危言～听。
劝读音：quàn劝quàn(1)（动）讲明事理；使人听从：～导｜～解。(2)（动）勉励：～勉。