shāo jī
shāo liàn
shāo yín
shāo yìn
shāo gǒng
shāo xīn
shāo tàn
shāo chūn
shāo dēng
shāo guō
shāo píng
shāo dāo
shāo kōng
shāo yún
shāo fáng
shāo mǎ
shāo fén
shāo xiāng
shāo yáo
shāo mái
shāo diǎn
shāo zhǐ
shāo huāng
shāo zhì
shāo tì
shāo lù
shāo jìn
shāo chuán
shāo zhàn
shāo zhuān
shāo zhuān
shāo yàn
shāo qián
shāo méi
shāo bēi
shāo huǒ
shāo tóu
shāo zhǐ
shāo yào
shāo ruò
shāo cán
shāo cáo
shāo shē
shāo jié
shāo tián
shāo fán
shāo xīn
shāo bing
shāo jiǔ
shāo duō
shāo dān
shāo shuǐ
shāo dāng
shāo dèng
shāo chú
shāo ruò
shāo lú
shāo dì
shāo bó
shāo cí
shāo jiǎn
shāo hào
shāo jié
shāo huǐ
shāo zhuó
shāo jiāo
shāo yǒu
shāo huī
shāo kǎo
shāo fàn
shāo liàn
shāo tì
shāo zhì
shāo máo
shāo huà
shāo gē
shāo shuò
shāo bèn
shāo hén
shāo bāo
shāo mài
shāo wěi
hēi guō
shàng guō
xià guō
kāi guō
huáng guō
zhēng guō
tāng guō
luó guō
zhà guō
shāo guō
áo guō
bèi guō
dùn guō
qì guō
yóu guō
mǎn guō
gān guō
jiē guō
yù guō
lǜ guō
chǎo guō
pū guō
qì guō
shā guō
zá guō
qǐ guō
fēn guō
huǒ guō
gǔn guō
dǐng guō
nuǎn guō
gān guō
sòng guō
dāng guō
shuǎi guō
luó guō
xuán guō
fàn guō
yān guō
shā guō
guàn guō
huí guō
bāo guō
nuǎn guō
dà guō
yāo guō
烧锅shāoguō
(1) 制做白酒的作坊
(.好工具)英aquavit workshop⒈ 指在灶下烧火。泛指烧菜做饭。
引清李渔《巧团圆·解纷》:“你会烧锅煮饭,舂米磨麪么?”
《儒林外史》第二十回:“买些麪筋、豆腐乾、青菜之类到庵,央及一个邻居烧锅。”
茹志鹃《百合花》:“乡干部动员了几个妇女,帮我们打水,烧锅,作些零碎活。”
⒉ 指酿酒的作坊。
引《儿女英雄传》第四回:“只见两旁烧锅、当铺、客店、栈房,不计其数。”
《二十年目睹之怪现状》第六九回:“做酒的烧锅都在卫里,卫里的酒,自然是好的了。”
刘绍棠《小荷才露尖尖角》:“三十年喝过的喜酒,足够开一个烧锅。”
⒊ 烧煮食物的炊具。
例如:搪瓷烧锅。
烧火煮饭。
烧shāo(1)基本义:(动)使东西着火:(动)使东西着火(2)(动)加热或接触某些化学药品、放射性物质等使物体起变化:~水|~砖。(3)(名)烹调方法;先用油炸;再加汤汁炒或炖;或先煮熟再用油炸:~茄子。(4)(名)烹调方法;就是烤:叉~|~鸡。(5)(动)发烧:他现在~得厉害。(6)(名)比正常体温高的体温:~退了。(7)(名)过多的肥料使植物体枯萎或死亡。
锅读音:guō锅guō(1)(名)炊事用具;圆形中凹;多用铁制:一口~|铁~|沙~。(2)(名)某些装液体加热用的器具:~炉|火~。(3)(名)(~儿)锅子:烟袋~儿。