shāo zhǐ
shāo mái
shāo shuǐ
shāo hào
shāo yào
shāo huǐ
shāo bèn
shāo bāo
shāo kǎo
shāo wěi
shāo diǎn
shāo jìn
shāo chú
shāo kōng
shāo tián
shāo jiǔ
shāo tóu
shāo cáo
shāo jiǎn
shāo dān
shāo huī
shāo shuò
shāo liàn
shāo jié
shāo dì
shāo yǒu
shāo zhàn
shāo jiāo
shāo tàn
shāo tì
shāo dāng
shāo bing
shāo jī
shāo zhì
shāo méi
shāo fán
shāo jié
shāo huāng
shāo yín
shāo ruò
shāo cí
shāo shē
shāo hén
shāo dēng
shāo lú
shāo xīn
shāo duō
shāo huǒ
shāo píng
shāo yìn
shāo dāo
shāo guō
shāo huà
shāo xiāng
shāo zhuān
shāo lù
shāo yàn
shāo chuán
shāo máo
shāo bó
shāo mài
shāo mǎ
shāo fàn
shāo zhuó
shāo zhǐ
shāo fáng
shāo tì
shāo qián
shāo yún
shāo chūn
shāo gǒng
shāo cán
shāo zhuān
shāo zhì
shāo xīn
shāo yáo
shāo bēi
shāo ruò
shāo liàn
shāo dèng
shāo gē
shāo fén
⒈ 野火的灰烬。
引唐柳宗元《郊居岁暮》诗:“野迥樵唱来,庭空烧烬落。”
唐李洞《春日隐居官舍感怀》诗:“风吹烧烬杂汀沙,还似青溪旧寄家。”
烧shāo(1)基本义:(动)使东西着火:(动)使东西着火(2)(动)加热或接触某些化学药品、放射性物质等使物体起变化:~水|~砖。(3)(名)烹调方法;先用油炸;再加汤汁炒或炖;或先煮熟再用油炸:~茄子。(4)(名)烹调方法;就是烤:叉~|~鸡。(5)(动)发烧:他现在~得厉害。(6)(名)比正常体温高的体温:~退了。(7)(名)过多的肥料使植物体枯萎或死亡。
烬读音:jìn物体燃烧后剩下的东西: 余~。 化为灰~。