shū guān
shū zhuó
shū chán
shū xíng
shū zhuó
shū xiāng
shū liè
shū xuǎn
shū zūn
shū yuǎn
shū yì
shū jiàn
shū lù
shū lún
shū pǐn
shū děng
shū jì
shū jiǎng
shū jì
shū zī
shū tú
shū wěi
shū gōng
shū zú
shū yǐn
shū zhuàng
shū cháng
shū zhì
shū tú
shū yīn
shū zhì
shū juàn
shū jué
shū xiáng
shū xíng
shū wò
shū gé
shū xíng
shū guǐ
shū chǒng
shū diǎn
shū qū
shū dài
shū jì
shū tè
shū xuán
shū shèn
shū zhòng
shū chēng
shū wēng
shū jì
shū sǐ
shū shàng
shū fān
shū dài
shū fāng
shū jié
shū fēng
shū juàn
shū lǐ
shū yóu
shū cāo
shū xūn
shū lì
shū lì
shū guī
shū ēn
shū jìng
shū diào
shū jiān
shū hào
shū mù
shū cái
shū sè
shū shǎng
shū fú
shū miào
shū jiāng
shū yì
shū tíng
shū bié
shū zào
shū zhěn
shū sú
shū guài
dí tè
bǐ tè
guǐ tè
hào tè
huī tè
dú tè
jùn tè
qiào tè
shū tè
jiǒng tè
dú tè
zhuó tè
kàng tè
yuān tè
nù tè
fēi tè
sù tè
fēng tè
yì tè
yīng tè
qí tè
fáng tè
gěng tè
huī tè
gōng tè
bái tè
chóng tè
xiù tè
biāo tè
jiè tè
pǔ tè
jiāo tè
guǎ tè
níng tè
kuā tè
fú tè
xióng tè
xīn tè
xuān tè
jié tè
sēn tè
piān tè
gū tè
wǎ tè
guài tè
fěi tè
dān tè
qiào tè
jiè tè
guī tè
háo tè
chāo tè
kuí tè
gāng tè
特殊；与众不同。
⒈ 特殊；与众不同。
引《后汉书·皇后纪上·章德窦皇后》：“后宠幸殊特，专固后宫。”
唐杜甫《进＜雕赋＞表》：“鵰者，鷙鸟之殊特，搏击而不可当。”
宋蔡絛《铁围山丛谈》卷四：“时所重者，三代之器而已。若秦汉间物，非殊特盖亦不收。”
闻一多《家书·给父母亲二》：“舒天弟底成绩我很羡慕，但是我并不怀疑我自己的造诣很属殊特。”
殊shū(1)（动）本义：死。(2)（形）不同；差异：～途同归。(3)（形）特别；特殊：～功｜～效。(4)（副）〈书〉很；极：悬～。(5)〈书〉（动）断；绝。
特读音：tè特tè(1)（副）特殊；超出一般：～等｜～效。(2)（副）特地：～意｜～邀。(3)（名）指特务：敌～｜防～。(4)（副）〈书〉只；但：不～此地也。