lù cōng
lù lì
lù lí
lù míng
lù jù
lù guān
lù duǒ
lù fēi
lù gēng
lù qiú
lù fān
lù ěr
lù gé
lù dǐng
lù pí
lù shǔ
lù tǐng
lù lú
lù dòu
lù dú
lù ní
lù mǎ
lù chái
lù shǐ
lù bù
lù sāi
lù fǔ
lù yòu
lù jīn
lù mí
lù méng
lù bì
lù hài
lù tóu
lù chē
lù yú
lù jì
lù mì
lù niǎn
lù lù
lù zhuàng
lù zhài
lù gé
lù yǐn
lù biàn
lù gū
lù chāo
lù shì
lù jiāo
lù mí
lù nǚ
lù jiǔ
lù chǎng
lù huò
lù háng
lù wǔ
lù gǎng
lù zhài
lù zé
lù zòng
lù yù
lù jīn
lù shì
lù shù
lù qī
lù jiàn
lù zhú
lù tián
lù mèng
lù gǔ
lù yuán
lù tǐng
lù jiāo
lù róng
lù lí
lù sàn
lù hǎi
lù jiǎo
lù tāi
lù méng
lù lú
lù chuáng
lù chù
lù yě
nián jiāo
sōng jiāo
huái jiāo
mí jiāo
shì jiāo
lín jiāo
biào jiāo
xī jiāo
niú jiāo
hē jiāo
róng jiāo
yīn jiāo
kǒng jiāo
fēng jiāo
shù jiāo
zhī jiāo
rǔ jiāo
chī jiāo
guǒ jiāo
zhé jiāo
ē jiāo
duì jiāo
huáng jiāo
áo jiāo
tóu jiāo
guī jiāo
shǔ jiāo
gōu jiāo
fēng jiāo
āo jiāo
gē jiāo
bái jiāo
lù jiāo
zhǔ jiāo
kǎo jiāo
hào jiāo
yān jiāo
qiū jiāo
nián jiāo
luán jiāo
liǔ jiāo
táo jiāo
xiāng jiāo
fà jiāo
hú jiāo
pí jiāo
gǔ jiāo
yú jiāo
xián jiāo
biāo jiāo
dōng jiāo
gōng jiāo
xiàng jiāo
bīng jiāo
bèn jiāo
kāi jiāo
míng jiāo
chóng jiāo
hán jiāo
⒈ 用鹿角熬的胶。
引《周礼·考工记·弓人》：“鹿胶青白，马胶赤白。”
郑玄注：“皆谓煮用其皮，或用角。”
孙诒让正义：“用皮谓马、鼠，用角谓鹿、牛、犀也。”
唐张彦远《历代名画记·论画体工用拓写》：“云中之鹿胶， 吴中之鰾胶， 东阿之牛胶，漆姑汁，鍊煎并为重采，鬱而用之。”
宋何薳《春渚纪闻·烟香自有龙麝气》：“西洛王迪，隐君子也。其墨法止用远烟、鹿胶二物，铣泽出陈赡之右。”
鹿lù(1)（名）哺乳动物；种类很多；四肢细长；尾巴短；一般雄兽头上有角；嫩角上有茸毛；内含血液；是贵重的药材。(2)（Lù）姓。
胶读音：jiāo1.某些具有黏性的物质，用动物的皮、角等熬成或由植物分泌出来，也有人工合成的。通常用来黏合器物，如鳔胶、桃胶、万能胶，有的供食用或入药，如果胶、阿胶。
2.用胶粘：～柱鼓瑟。镜框坏了，把它～上。不可～于成规。
3.像胶一样黏的：～泥。
4.指橡胶：～皮。～鞋。～布。
5.姓。