liǔ tái
liǔ dài
liǔ zhōu
liǔ xiàn
liǔ méi
liǔ yǎn
liǔ yī
liǔ fàn
liǔ huǒ
liǔ huáng
liǔ dí
liǔ shù
liǔ wān
liǔ gǔ
liǔ huán
liǔ sāi
liǔ jiàn
liǔ qiú
liǔ àn
liǔ cuì
liǔ yì
liǔ zhōu
liǔ tiáo
liǔ ěr
liǔ tài
liǔ guǎn
liǔ róng
liǔ yíng
liǔ yīn
liǔ guì
liǔ jì
liǔ yè
liǔ guō
liǔ jūn
liǔ jìng
liǔ jìng
liǔ lóu
liǔ tǐ
liǔ xià
liǔ diàn
liǔ shì
liǔ xiāng
liǔ cí
liǔ yīn
liǔ guàn
liǔ xiàng
liǔ yè
liǔ xù
liǔ mián
liǔ tiáo
liǔ qī
liǔ táng
liǔ quán
liǔ làng
liǔ yǐng
liǔ mò
liǔ pú
liǔ dī
liǔ ér
liǔ sè
liǔ mián
liǔ liǎn
liǔ fēng
liǔ jiāo
liǔ yá
liǔ tīng
liǔ biān
liǔ xīng
liǔ àn
liǔ ān
liǔ qín
liǔ dài
liǔ jīng
liǔ qǐ
liǔ cán
liǔ láng
liǔ pǔ
liǔ lǜ
liǔ yì
liǔ qiáo
liǔ juàn
liǔ shāo
liǔ chuáng
liǔ lín
liǔ jiē
liǔ wò
liǔ xìng
liǔ guàn
liǔ àn
liǔ sī
liǔ zhí
liǔ chéng
liǔ jiá
liǔ quān
liǔ huì
liǔ jiāng
liǔ hú
liǔ gǎng
liǔ sī
liǔ quān
liǔ gǔ
liǔ xìn
liǔ yǒng
liǔ huā
liǔ yá
liǔ yīng
liǔ dòu
liǔ shà
liǔ xiù
liǔ yān
liǔ bā
liǔ kè
liǔ chē
liǔ yāo
liǔ lǜ
liǔ zhī
liǔ bēi
liǔ qīng
zhǔ jiāo
fēng jiāo
hán jiāo
hào jiāo
pí jiāo
bái jiāo
mí jiāo
zhī jiāo
gē jiāo
fēng jiāo
nián jiāo
gōng jiāo
dōng jiāo
huáng jiāo
hē jiāo
kǎo jiāo
xī jiāo
yīn jiāo
rǔ jiāo
shǔ jiāo
yú jiāo
míng jiāo
lù jiāo
niú jiāo
kǒng jiāo
duì jiāo
biāo jiāo
shù jiāo
huái jiāo
zhé jiāo
shì jiāo
tóu jiāo
áo jiāo
chóng jiāo
lín jiāo
luán jiāo
guī jiāo
gōu jiāo
fà jiāo
āo jiāo
xiàng jiāo
ē jiāo
qiū jiāo
nián jiāo
yān jiāo
bīng jiāo
gǔ jiāo
hú jiāo
róng jiāo
guǒ jiāo
bèn jiāo
chī jiāo
liǔ jiāo
kāi jiāo
xiāng jiāo
biào jiāo
táo jiāo
xián jiāo
sōng jiāo
⒈ 柳树分泌的汁液，可入药。
引明李时珍《本草纲目·木二·柳》：“柳胶，主治恶疮，及结砂子。”
柳liǔ(1)（名）柳树；落叶乔木或灌木；叶子狭长。(2)（名）二十八宿之一。(3)（名）（Liǔ）姓。
胶读音：jiāo1.某些具有黏性的物质，用动物的皮、角等熬成或由植物分泌出来，也有人工合成的。通常用来黏合器物，如鳔胶、桃胶、万能胶，有的供食用或入药，如果胶、阿胶。
2.用胶粘：～柱鼓瑟。镜框坏了，把它～上。不可～于成规。
3.像胶一样黏的：～泥。
4.指橡胶：～皮。～鞋。～布。
5.姓。