xuān líng
xuān lù
xuān cè
xuān gàn
xuān chuāng
xuān yán
xuān qú
xuān yuè
xuān liáng
xuān jǐng
xuān jìn
xuān nù
xuān xū
xuān hōng
xuān xiān
xuān yǔ
xuān táng
xuān yì
xuān táng
xuān diàn
xuān chūn
xuān dá
xuān cuì
xuān jùn
xuān guāng
xuān kǎn
xuān gé
xuān cè
xuān jiē
xuān huǎng
xuān bì
xuān hè
xuān chéng
xuān xiāo
xuān yuán
xuān yú
xuān chǎng
xuān sǒng
xuān qí
xuān tóng
xuān yào
xuān qiū
xuān chuāng
xuān xù
xuān hù
xuān huī
xuān yú
xuān shuǎng
xuān àn
xuān zhì
xuān jiāo
xuān dì
xuān xuān
xuān hòu
xuān yù
xuān qí
xuān láng
xuān píng
xuān jiē
xuān xī
xuān pèi
xuān kuàng
xuān zhōu
xuān jià
xuān chuāng
xuān jìng
xuān tè
xuān yáo
xuān wěi
xuān huáng
xuān chú
xuān tiān
xuān bò
xuān mǎ
xuān lù
xuān jǔ
xuān píng
xuān yáo
xuān yào
xuān áng
xuān méng
xuān qiú
xuān hào
xuān jù
xuān gài
xuān líng
xuān lǐ
xuān mén
xuān yì
xuān miǎo
xuān lín
xuān méi
xuān zhū
xuān bì
xuān zhǔ
xuān xiè
xuān yè
xuān yù
xuān chí
xuān jiān
xuān fān
xuān fú
xuān chǎng
xuān pì
xuān lǎng
xuān kù
xuān hào
xuān chuāng
xuān ào
xuān zhì
xuān rán
xuān céng
xuān yóu
xuān huàng
xuān liū
xuān guǐ
xuān qí
xuān huáng
xuān jiào
xuān zhù
xuān wǔ
xuān jù
xuān miǎn
xuān wěi
xuān fēi
xuān yíng
xuān dǐng
xuān jiàn
xuān lóng
xuān yíng
yán yíng
guā yíng
diàn yíng
zhū yíng
bǎi yíng
jié yíng
huà yíng
qián yíng
diāo yíng
huán yíng
wǔ yíng
záo yíng
jīn yíng
dòng yíng
fèng yíng
mí yíng
dùn yíng
dōng yíng
liáng yíng
jiǔ yíng
mén yíng
liǎng yíng
lián yíng
céng yíng
yǐ yíng
dān yíng
diāo yíng
⒈ 堂前的廊柱。
引唐杜甫《同元使君舂陵行》：“呼儿具纸笔，隐几临轩楹。”
宋苏舜钦《关都官孤山四照阁》诗：“势压苍崖险可惊，攀云半日到轩楹。”
清盛锦《空舲峡》诗：“爱此民居壮，凌空驾轩楹。”
⒉ 借指廊间。
引唐杜甫《画鹰》诗：“絛鏇光堪摘，轩楹势可呼。”
宋沉辽《春日中和堂》诗：“春风迎我咲，宛转入轩楹。”
明朱鼎《玉镜台记·议婚》：“帘幙捲东风，翔集迁鶯贺燕；轩楹敞南岳，争看起凤腾蛟。”
轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。
楹读音：yíng楹yíng（名）堂屋前部的柱子：～联｜有屋三～。