xuān hào
xuān zhì
xuān jiē
xuān tóng
xuān xuān
xuān àn
xuān chú
xuān chuāng
xuān yíng
xuān yuè
xuān táng
xuān tiān
xuān kǎn
xuān jiào
xuān chuāng
xuān méi
xuān bò
xuān hù
xuān zhǔ
xuān cuì
xuān guǐ
xuān zhì
xuān bì
xuān píng
xuān xiāo
xuān qí
xuān qí
xuān yù
xuān fān
xuān chuāng
xuān miǎn
xuān tè
xuān fú
xuān chuāng
xuān fēi
xuān wěi
xuān lín
xuān kù
xuān céng
xuān yóu
xuān huáng
xuān gé
xuān yú
xuān hào
xuān miǎo
xuān yè
xuān jìn
xuān chéng
xuān jià
xuān yáo
xuān jiàn
xuān liáng
xuān qiū
xuān láng
xuān lóng
xuān ào
xuān liū
xuān sǒng
xuān guāng
xuān nù
xuān hè
xuān huáng
xuān jiāo
xuān yuán
xuān táng
xuān yù
xuān lù
xuān shuǎng
xuān jǐng
xuān xiè
xuān qiú
xuān yào
xuān qú
xuān jù
xuān qí
xuān dá
xuān huàng
xuān dǐng
xuān yào
xuān chǎng
xuān wǔ
xuān wěi
xuān chí
xuān rán
xuān gài
xuān yì
xuān yì
xuān chǎng
xuān lù
xuān jiē
xuān xī
xuān méng
xuān áng
xuān jùn
xuān pì
xuān yáo
xuān yǔ
xuān jù
xuān huī
xuān pèi
xuān lǐ
xuān cè
xuān mén
xuān cè
xuān chūn
xuān zhù
xuān xū
xuān jiān
xuān líng
xuān mǎ
xuān zhū
xuān yán
xuān hòu
xuān hōng
xuān jìng
xuān dì
xuān píng
xuān huǎng
xuān kuàng
xuān bì
xuān lǎng
xuān yú
xuān líng
xuān jǔ
xuān xù
xuān xiān
xuān zhōu
xuān gàn
xuān diàn
liè qí
yóu qí
jiàn qí
bǎi qí
bù qí
fēng qí
jí qí
bào qí
tuó qí
kǎi qí
xiāo qí
jiǎ qí
tiē qí
hòu qí
lán qí
dǎo qí
hú qí
zhàn qí
luó qí
jùn qí
xuān qí
hòu qí
dōu qí
zhòng qí
tiě qí
liáng qí
yóu qí
rì qí
tún qí
yǔ qí
dié qí
dān qí
zuò qí
biān qí
zhuī qí
yú qí
mǎ qí
hè qí
chāo qí
yún qí
xióng qí
yì qí
guān qí
chéng qí
wǔ qí
chóu qí
yòu qí
xíng qí
piào qí
biāo qí
chē qí
chuán qí
jīng qí
jiě qí
gū qí
yú qí
chūn qí
mù qí
shuò qí
bái qí
máo qí
ní qí
tí qí
shè qí
piào qí
tí qí
ruì qí
huàn qí
zī qí
fú qí
fēi qí
gōng qí
qiān qí
yuán qí
wěi qí
guō qí
dié qí
tū qí
lóng qí
hú qí
lián qí
yuè qí
xiào qí
lián qí
kuà qí
dòu qí
qīng qí
chí qí
páng qí
luó qí
shàn qí
shěng qí
xiāo qí
zhēn qí
chǎn qí
wǎng qí
cóng qí
dí qí
shēng qí
zōu qí
xiāng qí
guǎng qí
hǔ qí
yuán qí
gòu qí
⒈ 车骑。
引《韩非子·外储说左下》：“田子方从齐之魏，望翟黄乘轩骑驾出。”
旧注：“既乘轩车，又有轻骑。”
南朝梁江淹《吴中礼石佛》诗：“轩骑久已诀，亲爱不留迟。”
唐白居易《和微之诗·和＜酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄＞》：“语终兴尽各分散，东西轩骑纷逶迤。”
轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。
骑读音：qí骑qí(1)（动）两腿跨坐（在牲口或自行车等上面）：～马｜～自行车。(2)（动）兼跨两边：～缝。(3)（名）骑的马；泛指人乘坐的动物。(4)（名）骑兵；也泛指骑马的人：轻～｜铁～｜车～。