xuān dì
xuān wǔ
xuān lǐ
xuān chí
xuān cuì
xuān hù
xuān jùn
xuān wěi
xuān huàng
xuān yuán
xuān yǔ
xuān liáng
xuān bò
xuān zhǔ
xuān zhū
xuān yè
xuān pì
xuān lǎng
xuān chǎng
xuān jiāo
xuān gé
xuān jiào
xuān líng
xuān jiān
xuān nù
xuān cè
xuān céng
xuān qiū
xuān yú
xuān huáng
xuān lín
xuān miǎn
xuān líng
xuān shuǎng
xuān xiāo
xuān lù
xuān cè
xuān gàn
xuān chǎng
xuān miǎo
xuān wěi
xuān jiē
xuān hòu
xuān áng
xuān diàn
xuān jiē
xuān yù
xuān chūn
xuān láng
xuān yào
xuān jìng
xuān jù
xuān méi
xuān táng
xuān jìn
xuān yán
xuān jià
xuān yáo
xuān tè
xuān qí
xuān yáo
xuān pèi
xuān zhì
xuān yì
xuān chéng
xuān rán
xuān hè
xuān zhù
xuān fú
xuān xī
xuān yíng
xuān kuàng
xuān hào
xuān yì
xuān kù
xuān xù
xuān kǎn
xuān tiān
xuān fān
xuān àn
xuān chú
xuān yuè
xuān hào
xuān mén
xuān qiú
xuān huī
xuān chuāng
xuān qú
xuān táng
xuān xiè
xuān zhì
xuān jiàn
xuān chuāng
xuān chuāng
xuān yù
xuān dǐng
xuān yú
xuān yào
xuān jǔ
xuān píng
xuān lóng
xuān píng
xuān jù
xuān méng
xuān bì
xuān qí
xuān qí
xuān huáng
xuān gài
xuān bì
xuān mǎ
xuān fēi
xuān xiān
xuān dá
xuān tóng
xuān jǐng
xuān ào
xuān xū
xuān lù
xuān chuāng
xuān guāng
xuān guǐ
xuān liū
xuān hōng
xuān yóu
xuān zhōu
xuān huǎng
xuān xuān
xuān sǒng
yún hè
qín hè
chóng hè
bái hè
jīng hè
dú hè
hú hè
guǎ hè
diào hè
pēng hè
shuǐ hè
wèi hè
yuán hè
qīng hè
fēng hè
huáng hè
xuán hè
xiǎng hè
diào hè
chú hè
gū hè
líng hè
hóng hè
sōng hè
tuó hè
méi hè
xiān hè
qí hè
lù hè
shòu hè
guàn hè
xiǎng hè
lí hè
gǎo hè
jià hè
liáo hè
qī hè
huà hè
hǎi hè
guī hè
shuāng hè
huī hè
guī hè
xuě hè
fǎng hè
bié hè
shēng hè
luán hè
shǐ hè
shā hè
xuān hè
chǒng hè
yě hè
yī hè
ruì hè
yì hè
mù hè
fèng hè
lóng hè
yù hè
kuà hè
jī hè
fēng hè
yù hè
kòng hè
⒈ 乘轩的鹤。喻宠幸的人。
引典出《左传·闵公二年》：“卫懿公好鹤，鹤有乘轩者。”
唐白居易《幽居早秋闲咏》：“轩鹤留何用？泉鱼放不还。谁人知此味？临老十年间。”
⒉ 乘轩的鹤。喻特立不同凡响的人。
引唐韩愈《醉赠张秘书》诗：“张籍学古淡，轩鹤避鸡羣。”
钱仲联集释引朱熹《考异》：“此言张籍学古淡而不騖於綺靡，如以乘轩之鹤而反避鸡群也。”
轩xuān(1)（形）〈书〉高：～昂｜～敞｜～朗。(2)姓。轩xuān(1)（名）有窗的廊子或小房子（多用做书斋名或饭店等的字号）。(2)（名）古代一种有帷幕而前顶较高的车。(3)（名）〈书〉窗户；门。
鹤读音：hè鹤hè（名）鸟类的一属；头小颈长；嘴长而直；脚细长；羽毛白色或灰色；群居或双栖；常在河边或海岸捕食鱼和昆虫。常见的有白鹤、灰鹤等。