jǔ sòng
jǔ wèi
jǔ sāi
jǔ huǐ
jǔ è
jǔ xiè
jǔ huài
jǔ ráo
jǔ xiè
jǔ shè
jǔ nǜ
jǔ zuò
jǔ rǎo
jù nìng
jǔ zhé
jù yū
jǔ zhāng
jǔ gé
jǔ nì
jǔ zhǐ
jǔ yì
jǔ fèn
jǔ huò
jǔ shī
jǔ dòng
jǔ xiè
jǔ qì
jǔ duǎn
jǔ fén
jǔ jiān
jǔ shé
jǔ báo
jǔ dàn
jǔ zhì
jǔ qī
jǔ xiàn
jǔ shè
jǔ yì
jǔ zhuì
jǔ fú
jǔ fèi
jǔ dǎn
jǔ dòu
jǔ jié
jǔ luàn
jǔ quàn
jǔ hé
jǔ rǔ
jǔ nǜ
jǔ lì
jǔ kǒng
jǔ è
jǔ qū
jǔ sàn
jǔ suǒ
jǔ sàng
jǔ cāng
jǔ qū
jǔ kuì
jù rù
jǔ qú
jǔ nì
jǔ yì
jǔ shāng
jǔ hài
jǔ zī
jǔ qì
jǔ fěi
jǔ jī
jǔ náo
jǔ zé
jǔ yán
jǔ ní
jǔ jiě
jǔ sàng
jǔ bài
chéng kǒng
suī kǒng
jǔ kǒng
jì kǒng
bēi kǒng
jīng kǒng
xié kǒng
xià kǒng
jīng kǒng
pò kǒng
yóu kǒng
dān kǒng
dàn kǒng
jié kǒng
bù kǒng
dì kǒng
wéi kǒng
xī kǒng
zhèn kǒng
wèi kǒng
huò kǒng
huáng kǒng
hài kǒng
pà kǒng
huáng kǒng
wéi kǒng
zhàn kǒng
chàn kǒng
⒈ 恐吓。
引《礼记·儒行》“劫之以众，沮之以兵” 唐孔颖达疏：“谓他人劫胁以军众，沮恐之以兵刃也。”
⒉ 气馁而惶恐。
引《资治通鉴·晋安帝隆安二年》：“殷桓之下，专恃王恭，恭既破灭，西军沮恐。”
胡三省注：“沮恐，言气沮而心恐也。”
1. 阻止：沮遏。
2. 坏，败坏：沮丧（sàng ）（失意，懊丧）。色沮。力竭功沮。
恐读音：kǒng恐kǒng(1)（动）害怕；畏惧：惶～｜惊～｜有恃无～。(2)（动）使害怕：～吓。(3)（动）恐怕：～另有原因。