zhào lù
zhào bǎng
zhào jì
zhào cè
zhào ēn
zhào cǎo
zhào gǎo
zhào yǔ
zhào tǐ
zhào tú
zhào huì
zhào juàn
zhào zàng
zhào huáng
zhào jiā
zhào gào
zhào yán
zhào zhǐ
zhào yì
zhào jué
zhào bǎng
zhào mò
zhào jiǎn
zhào zhù
zhào gōng
zhào qī
zhào dǎo
zhào biǎo
zhào bǎn
zhào mìng
zhào yán
zhào shǐ
zhào chì
zhào xí
zhào zhì
zhào fèng
zhào wén
zhào gé
zhào chì
zhào bì
zhào zhào
zhào jǔ
yuán chì
zūn chì
bá chì
chuí chì
huà chì
jǐn chì
jī chì
jiè chì
mǔ chì
kuāng chì
jiào chì
jī chì
yù chì
huáng chì
jǐng chì
míng chì
zhèng chì
xiū chì
xùn chì
gào chì
cì chì
zhěng chì
gé chì
chū chì
qiē chì
dāo chì
zhào chì
yīn chì
jiǎo chì
mìng chì
fā chì
jiàng chì
chū chì
pī chì
dūn chì
kù chì
mò chì
jiè chì
chuí chì
tiē chì
zhì chì
kǒu chì
xuān chì
gào chì
huì chì
yí chì
xiū chì
fú chì
fèng chì
⒈ 亦作“詔勅”。
⒉ 皇帝下令。
引《后汉书·冯勤传》：“勤母年八十，每会见，詔勑勿拜，令御者扶上殿。”
⒊ 诏书。
引南朝梁刘勰《文心雕龙·诏策》：“安和政弛，礼阁鲜才，每为詔敕，假手外请。”
宋苏洵《上韩昭文论山陵书》：“如曰詔敕已行，制度已定，虽知不便而不可復改，则此又过矣。”
中国近代史资料丛刊《辛亥革命·清廷预备立宪·关于筹备立宪的谕旨与奏折》：“窃臣等伏读连日詔敕， 武昌不守，大军南下，惊心动魄。”
诏zhào(1)〈书〉(2)本义：（动）教诲；告诉；告诫。(3)（名）诏书；皇帝颁发的命令。
敕读音：chì敕chì(1)（名）皇帝的诏令。(2)（名）告诫。