gào zhōng
gào mì
gào dié
gào níng
gào biàn
gào zhuàng
gào guī
gào jiān
gào yè
gào láo
gào jì
gào yán
gào āi
gào yǔ
gào bāng
gào jiè
gào xiè
gào shi
gào fù
gào dí
gào dài
gào quē
gào chuī
gào shí
gào cú
gào yǎng
gào jiào
gào miào
gào hé
gào lài
gào xiǎng
gào ráo
gào rǎo
gào miǎn
gào xiōng
gào shuò
gào zhá
gào yǐn
gào lǐ
gào tiān
gào zhī
gào fú
gào cí
gào zhá
gào yù
gào shuò
gào qiú
gào kuì
gào jià
gào yī
gào qǐ
gào háng
gào mín
gào fā
gào liè
gào chǎn
gào mí
gào zhǐ
gào nì
gào qìng
gào dài
gào sài
gào jié
gào jiè
gào bái
gào zhì
gào tuō
gào chá
gào fèng
gào jié
gào wèi
gào jí
gào lǐ
gào sù
gào dǎo
gào song
gào qǐng
gào liáo
gào jùn
gào sòng
gào biǎn
gào yuè
gào guān
gào zhù
gào shì
gào jí
gào pìn
gào sàng
gào zhài
gào bào
gào qī
gào nán
gào jǐng
gào bìng
gào mìng
gào tuō
gào xīn
gào zhù
gào lìng
gào zhì
gào jìn
gào lùn
gào zuò
gào jié
gào shēn
gào qiǎn
gào shé
gào hē
gào zuì
gào bié
gào yāo
gào yù
gào jiě
gào biàn
gào chéng
gào jué
gào zhuàng
gào bǐng
gào pò
gào lǎo
gào dòu
gào fá
gào jué
gào wén
gào jiè
gào huāng
gào song
gào shèng
gào huí
gào shǒu
gào lèi
gào jī
gào cún
gào tuō
gào xiū
gào dǎo
gào chì
gào cí
gào tuì
gào jiè
gào má
gào chì
huáng chì
zhèng chì
tiē chì
chū chì
jiè chì
jiàng chì
yīn chì
xiū chì
cì chì
jǐng chì
gào chì
chuí chì
zhì chì
chuí chì
fèng chì
fú chì
zhěng chì
mìng chì
mò chì
jiè chì
huà chì
jǐn chì
xùn chì
gé chì
míng chì
dūn chì
zūn chì
chū chì
huì chì
kǒu chì
zhào chì
jī chì
pī chì
jiǎo chì
qiē chì
xuān chì
jiào chì
kuāng chì
bá chì
kù chì
mǔ chì
yù chì
fā chì
xiū chì
yuán chì
yí chì
jī chì
dāo chì
⒈ 即告身。朝廷授官的文凭。
引宋司马光《涑水记闻》卷九：“元昊遣使戴金冠、衣緋、佩蹀躞，奉表纳旌节、告敕。”
宋程大昌《演繁露续集·到官呈告敕》：“今人初之官，賫告敕呈长官，乃得眎事。”
《古今小说·裴晋公义还原配》：“唐璧授湖州録事参军…… 唐璧也到欢喜，等有了告敕，收拾行李，僱唤船隻出京。”
旧时朝廷在颁赐官吏爵位时所用的诏令。
告gào(1)（动）把事情向人陈述、解说：～诉｜～知｜广～｜报～｜通～｜忠～。(2)（动）向国家行政司法机关检举、控诉：～状｜到法院去～他。(3)（动）为了某事而请求：～假｜～贷。(4)（动）表明：～辞｜自～奋勇。(5)（动）宣布或表示某种情况的实现：～成｜～罄｜～一段落。
敕读音：chì敕chì(1)（名）皇帝的诏令。(2)（名）告诫。