chán quē
chán yǐng
chán dī
chán lún
chán bèi
chán kū
chán chú
chán yuè
chán cǎi
chán hù
chán tù
chán guāng
chán hú
chán fēi
chán pò
chán huī
chán pán
chán zhī
chán yàn
chán jīng
chán zhū
chán qūn
chán guì
chán zhū
chán sū
chán gōu
chán wěn
chán gōng
chán jìng
qíng kū
cháo kū
mǎ kū
fěi kū
chán kū
chéng kū
xiāng kū
yǔ kū
yú kū
tù kū
fù kū
mó kū
dǔ kū
tuó kū
ào kū
qiàn kū
jiāo kū
rì kū
yán kū
lóng kū
yín kū
fó kū
shí kū
yíng kū
zéi kū
dào kū
guì kū
xiān kū
shí kū
yún kū
jiù kū
dòng kū
qiū kū
dì kū
lóng kū
mù kū
yuè kū
kē kū
bīng kū
miǎn kū
yī kū
lǐ kū
fǎ kū
chán kū
yuān kū
jiǔ kū
rǔ kū
guǐ kū
sī kū
sān kū
kān kū
⒈ 犹蟾宫。
引宋张先《少年游慢》词：“昼刻三题彻，梯汉同登蟾窟。”
宋苏轼《八月十七日天竺山送桂花分赠元素》诗：“鷲峰子落惊前夜，蟾窟枝空记昔年。”
清陈维崧《百字令》词：“淮王城下，有扶疎丛桂，香分蟾窟。”
蟾chán（名）蟾蜍（…chú）。两栖动物；身体表面有许多疙瘩；内有毒腺；分泌的黏液叫蟾酥；可入药；吃昆虫等；对农业有益。通称癞蛤蟆或疥蛤蟆。
窟读音：kū窟kū(1)（名）洞穴：石～｜山～｜狡兔三～。(2)（名）坏人聚集做坏事的场所：匪～｜盗～｜赌～。