fó gǔ
fó pái
fó fān
fó yǔ
fó hàn
fó huì
fó chǎng
fó tóu
fó shù
fó cí
fó shǒu
fó nán
fó fā
fó jīng
fó diǎn
fó sì
fó qǔ
fó shì
fó yá
fó duō
fó chǐ
fó qì
fó shēn
fó cǎo
fó bǎo
fó tiān
fó pán
fó dòu
fó sǎn
fó shuō
fó miàn
fó dì
fó táng
fó yǎn
fó guì
fó tán
fó dēng
fó xué
fó jì
fó rén
fó lǒng
fó huà
fó shān
fó shā
fó wèi
fú lì
fó xué
fó shòu
fó rì
fó guāng
fó yì
fó kān
fó lǐ
fó jì
fó zǔ
fó gōng
bì xī
fó yuàn
fó tuó
fó láng
fó guó
fó jiè
fó yuè
fó màn
fó zhū
fó jiè
fó shè
fó huà
fó fó
fó bǐng
fó shū
fó zǐ
fó bō
fó kū
fó jiā
fó diàn
fó pó
fó xìng
bó ní
fó hǎi
fó chǎng
bì lí
fó guǒ
fó jì
fó huǎng
fó zhèng
fó chéng
fú yù
fó mén
fó zàng
fó jìng
fó jì
fó jiōng
fó zhǒng
fó miào
fó mén
fó tǔ
fó lú
fó jiào
fó ye
fó gé
fó xiàng
fó bō
fú sāng
fó lǎo
fó tú
fó tǎ
fó huì
fó lǜ
fó xīn
fó dào
fó tuì
fó shì
fó xì
fó jīng
fó zuò
fó luó
fó hào
fó qīng
ào kū
xiāng kū
lǐ kū
cháo kū
dì kū
yíng kū
sī kū
fù kū
chán kū
guǐ kū
mù kū
bīng kū
chán kū
yī kū
miǎn kū
qiū kū
yǔ kū
yú kū
guì kū
jiǔ kū
fěi kū
tuó kū
mó kū
jiāo kū
yuè kū
shí kū
yán kū
lóng kū
chéng kū
kān kū
jiù kū
qíng kū
fó kū
tù kū
rì kū
dòng kū
dǔ kū
qiàn kū
zéi kū
yín kū
mǎ kū
rǔ kū
fǎ kū
lóng kū
yuān kū
dào kū
yún kū
sān kū
shí kū
xiān kū
kē kū
⒈ 佛寺的一种。即石窟寺。就山壁开凿而成，窟内雕有佛像及宣扬佛教教义和佛教故事的壁画等。我国著名的佛窟有敦煌、龙门、云岗等。
引《法苑珠林》卷十四：“昔佛灭后三百年中， 北天竺大阿罗汉优婆质那，以神力加工匠，三百年中凿大石山安置佛窟。”
郑振铎《西行书简·云岗》：“东部的大佛窟，全在眼前。”
1. 梵语“佛陀”，是对佛教创始人释迦牟尼的简称，亦是佛教徒对修行圆满的人的称呼：佛爷。佛像。借花献佛。
2. 指“佛教”（世界主要宗教之一）：佛家。佛寺。佛老。佛经。佛龛。佛事（佛教徒诵经、祈祷及供奉佛像等活动）。
窟读音：kū窟kū(1)（名）洞穴：石～｜山～｜狡兔三～。(2)（名）坏人聚集做坏事的场所：匪～｜盗～｜赌～。