nán pài
líng pài
pēng pài
tān pài
chuán pài
yòu pài
xīn pài
lún pài
jiā pài
qì pài
wāi pài
zhēng pài
shī pài
huī pài
cí pài
yī pài
bāng pài
lín pài
dí pài
zhī pài
wú pài
liú pài
zāng pài
tiáo pài
wén pài
tí pài
yuán pài
gōng pài
mò pài
jiāo pài
jūn pài
zāi pài
yǔ pài
fēng pài
lǎo pài
jí pài
xuǎn pài
qīn pài
wǎn pài
shí pai
guān pài
qiǎn pài
méi pài
fǎn pài
rèn pài
gē pài
tè pài
lè pài
zhèng pài
lái pai
jiù pài
zuǒ pài
kē pài
diào pài
fēn pài
wěi pài
luò pài
xié pài
qiāng pài
zuò pài
yā pài
mǐn pài
jīng pài
sǎ pài
huà pài
yǎn pài
yì pài
hǎi pài
diǎn pài
xiǎo pài
tuō pài
tóu pài
huì pài
jiǔ pài
gāi pài
bié pài
wài pài
zhǐ pài
pù pài
zá pài
xué pài
yáng pài
jiào pài
gāo pài
dǎng pài
shì pai
biān pai
zhī pài
zōng pài
分派；[.好工具]分摊。
参见：洒派
⒈ 谓古代富户将田地分派到他人名下，用这种化整为零的手法逃避赋税。
引《明史·葛守礼传》：“吏书夤缘为奸，增减洒派，弊端百出。”
分派；分摊。 《二刻拍案惊奇》卷二十：“分上固要，原首人等也要洒派些，免得他每做对头，纔好脱然无累。”
吴晗《朱元璋传》第五章一：“例如两浙地主所使用的方法，把自己的田产诡托（假写在）亲邻佃仆名下……此外，还有洒派、包荒、移丘换段等等手段。”
分派。
1. 使水或其他东西分散地落下：洒水。洒扫。洒泪。
2. 东西散落：粮食洒了。
3. 姓。
派读音：pài派pā(1)（名）派司（pā·si）指厚纸印成的或订成本儿的出入证、通行证等。(2)（名）派司（pā·si）指通过0；准于通过（检查、关卡、考试等）。派pài(1)（名）指立场、见解或作风、习气相同的一些人：帮～｜党～。(2)（名）作风或风度：气～。(3)（量）ɑ）用于派别：两～学者对这个问题有两种不同的看法。b）用于景色、气象、声音、语言等（前面用‘一’）：两～学者对这个问题有两种不同的看法。b）用于景色、气象、声音、语言等（前面用‘一’）(4)（名）〈书〉江河的支流：支～。(5)（动）分配；派遣：～人｜～定工作｜委～｜选～。(6)（动）指摘（别人过失）：～不是。