táo qī
táo bǐ
táo dù
táo hóng
táo rén
táo jí
táo yuán
táo huā
táo lín
táo bàng
táo mén
táo jí
táo huái
táo shū
táo yǔ
táo guān
táo què
táo kāng
táo sāi
táo liè
táo huá
táo zhú
táo nú
táo shòu
táo lái
táo dōu
táo hú
táo shěn
táo fú
táo zi
táo sāi
táo jiāo
táo dù
táo bǎn
táo dān
táo gē
táo ráng
táo yāo
táo hóng
táo gěng
táo hé
táo yìn
táo è
táo ǒu
táo jiāng
táo jìng
táo xiāo
táo mǎo
táo liǎn
táo zū
táo diàn
táo zhàn
táo bǎn
táo lǐ
táo zhàng
táo rén
táo yuè
táo zhū
táo gēn
táo jué
táo shén
táo làng
táo bù
táo shí
táo yè
táo chóng
táo yì
táo shēng
táo sè
táo shuǐ
táo zhī
fā yuán
yǔ yuán
yuān yuán
zhèn yuán
mén yuán
guān yuán
bīng yuán
shuì yuán
táo yuán
kāi yuán
kè yuán
lì yuán
zhēn yuán
xuán yuán
bǎi yuán
diàn yuán
shū yuán
zī yuán
hóng yuán
tàn yuán
cí yuán
bō yuán
qián yuán
sù yuán
hóng yuán
zī yuán
cái yuán
líng yuán
dào yuán
tóng yuán
bìng yuán
néng yuán
bì yuán
lái yuán
jùn yuán
cí yuán
huí yuán
mì yuán
zǐ yuán
xiān yuán
huán yuán
rè yuán
féng yuán
féi yuán
diàn yuán
lǐ yuán
gēn yuán
sù yuán
jí yuán
chán yuán
rè yuán
chún yuán
jiǔ yuán
guāng yuán
shī yuán
fù yuán
huǒ yuán
gǎo yuán
dǎo yuán
bié yuán
hé yuán
fǎ yuán
yǎng yuán
qīng yuán
kuàng yuán
yīn yuán
dào yuán
qióng yuán
lái yuán
qǐ yuán
huò yuán
shuǐ yuán
chún yuán
jī yuán
zhòng yuán
běn yuán
zhèng yuán
quán yuán
⒈ “桃花源”的省称。参见“桃花源”。
引南朝陈徐陵《山斋诗》：“桃源惊往客，鹤嶠断来宾。”
唐杜甫《北征》诗：“缅思桃源内，益嘆身世拙。”
明张煌言《赠卢牧舟大司马》诗：“并州正有来苏望，忍説桃源可避秦。”
邹韬奋《萍踪忆语》二八：“他们缺乏相当的娱乐，赌博也是一条出路。所以有许多都在这里面寻觅他们的桃源。”
⒉ 指桃源洞。参见“桃源洞”。
引唐李涉《赠长安小主人》诗：“仙路迷人应有术， 桃源不必在深山。”
元任昱《清江引·题情》曲：“桃源水流清似玉，长恨因缘误。”
⒊ 宋时临安县嘉会门外泠水峪，夹山多桃花，中有流水，人称桃源，为都人游集之地。
引苏轼《介亭饯杨杰次公》诗“丹青明灭风篁岭，环佩空响桃花源” 查慎行注引元潜说友《咸淳临安志》：“泠水峪在嘉会门外，夹山多桃花，中有流水，为城南胜概，旧呼桃源，游人多集焉。”
晋朝陶渊明作桃花源记，文中描述武陵渔人遇见一群因避秦乱世，而生活在与世隔绝的地方。原是陶渊明理想中的居住国度。后用以比喻世外乐土或避世隐居的地方。宋．陆游〈小舟游近村舍舟步归〉诗四首之一：「寒日欲沉苍雾合，人间随处有桃源。」亦用以比喻仙境。《聊斋志异．卷一一．王者》：「然桃源仙人，不事劫掠；即剑客所集，乌得有城郭署哉！」也称为「桃花源」、「世外桃源」、「武陵源」。
桃táo(1)（名）桃树。(2)（名）桃儿；这种植物的果实。(3)（名）桃儿；形状像桃儿的东西。(4)（名）指核桃。
源读音：yuán源yuán(1)（名）水流起头的地方：河～｜泉～｜发～。(2)（名）来源：货～｜资～。